عباس مقتدایی، نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصاد معاصر درخصوص توسعه و آبادانی سواحل مکران اظهار داشت: بسیاری از کشور‌ها بر اساس تجربه، موقعیت جغرافیایی، موقعیت استراتژیک و شرایط ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک کشور خود تصمیم می‌گیرند که علاوه بر پایتخت سیاسی، پایتخت اقتصادی یا فرهنگی نیز داشته باشند. برای مثال آفریقای جنوبی مقر سیاسی خود را از مرکز اقتصادی جدا کرده یا در ایالات متحده آمریکا، واشنگتن و نیویورک هر یک نقش مشخص و متفاوتی ایفا می‌کنند. 

وی افزود: جمهوری اسلامی ایران با داشتن ۱۵ کشور همسایه و مرز‌های آبی طولانی، از ظرفیت‌های قابل‌ توجه مثل بنادر، دریا و اقیانوس برخوردار است. این موقعیت جغرافیایی، اقتصاد کشور را در نزدیکی به آب‌های آزاد قرار می‌دهد که این امر برای توسعه اقتصادی، تسهیل در واردات و صادرات و دستیابی ارزان‌تر به آب‌راه‌ها و مسیر‌های دریایی اهمیت بسیاری دارد. 

مقتدایی تصریح کرد: ایران دارای موقعیت‌های بی‌نظیر زمینی، دریایی و هوایی است، مناطقی مانند مکران و نقاط متصل به اقیانوس هند و دریای عمان، همچنین مناطق مماس با خلیج فارس و شهر‌ها و بنادری که می‌توانند در توسعه اقتصادی کشور موثر باشند، نباید از نظر دور بمانند. 

وی با اشاره به اظهارادت دولتی‌ها درباره انتقال پایتخت یادآور شد: با این حال، انجام این تصمیمات به‌ صورت شتاب‌زده و احساسی نمی‌تواند مفید باشد. موضوع انتقال پایتخت سال‌هاست مطرح شده و به نظر می‌رسد بهتر است به‌ جای انتقال کامل پایتخت، به توسعه و ایجاد تمرکزگاه‌های اقتصادی توجه کنیم. چنین رویکردی می‌تواند هم از نظر پدافند عامل و هم از منظر بهره‌گیری حداکثری از امکانات کشور، ظرفیت‌سازی بیشتری برای ایران در حال و آینده فراهم کند.

وی ادامه داد: این موضوع نباید به‌ صورت صفر یا صدی مورد بررسی قرار گیرد. امکان نگه‌ داشتن تهران به‌ عنوان پایتخت سیاسی کشور و هم‌زمان ایجاد تمرکزگاه‌های اقتصادی در نقاط دیگر، راه‌حل قابل‌ توجهی به نظر می‌رسد.