به گزارش اقتصاد معاصر؛ رضا حیدری، استاد دانشگاه و کارشناس اقتصاد انرژی اظهار داشت: «صنعت نفت ایران برای شرایط بحران همواره سناریوهای مختلف را پیش‌بینی و آمادگی لازم را ایجاد کرده است. این آمادگی از دو جهت اهمیت داشت؛ نخست اینکه با پراکندگی جغرافیایی تأسیسات و ارتقای زیرساخت‌های حفاظتی، ریسک‌های عملیاتی به حداقل رسید. دوم اینکه تکیه بر فناوری بومی و دانش داخلی، حلقه آسیب‌پذیری خارجی را به شدت کاهش داد.»
وی افزود: «در این ایام، روحیه جهادی کارکنان صنعت و امیدشان به آینده کشور، رمز تداوم تولید حتی در خطرناک‌ترین شرایط بود. آمارها نشان می‌دهد که حتی در لحظاتی که تهدیدات به اوج خود رسید، روند تولید تعطیل نشد و تیم‌های عملیاتی با جدیت در محل حضور یافتند.»
حیدری تصریح کرد: «نمونه بارز این پایداری، ثبات جریان سوخت‌رسانی به نیروگاه‌ها و صنایع بود که حتی یک لحظه هم دچار وقفه نشد. استمرار تولید نفت و گاز موجب تداوم درآمدهای نفتی و حفظ ثبات ارزی گردید و نیروگاه‌ها نیز توانستند انرژی مورد نیاز کشور را بدون خاموشی تأمین کنند.»
وی خاطرنشان کرد: «این اتفاقات نشان داد پیوند صنعت نفت با سایر بخش‌های اقتصادی کشور عمیق و راهبردی است و بزرگ‌ترین سرمایه ایران در این مسیر، نیروی انسانی و فرهنگ حل مسئله در شرایط بحران است. توسعه فناوری‌های هوشمند، سامانه‌های هشدار پیشرفته و استراتژی‌های پراکندگی ریسک همواره در دستور کار قرار دارد تا صنعت نفت پویاتر و مقاوم‌تر باقی بماند.»
حیدری در پایان تاکید کرد: «حفظ روحیه جهادی، تکیه بر سرمایه انسانی و سرعت بخشیدن به بومی‌سازی دانش، سه راهبرد اصلی برای عبور موفقیت‌آمیز از بحران‌هاست. صنعت نفت ایران این مسیر را با قدرت ادامه می‌دهد و آینده‌ای روشن در پیش روی خود دارد.»/مهر