محمد طاهر رحیمی، کارشناس اقتصادی در گفت‌وگو با خبرنگاراقتصاد معاصر به بررسی چالش‌های اقتصادی ایران و راهکارهای مقابله با تحریم‌ها پرداخت.
وی معتقد است که در شرایط کنونی، ایران باید به راهبردهای جدید و ساختارهای اقتصادی مبتنی بر مزیت‌های نسبی خود توجه کند تا بتواند در این نظم جدید جهانی جایگاه خود را مستحکم‌تر کند.
رحیمی با اشاره به لزوم جانمایی صحیح ایران در نظم جهانی جدید اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین گام‌ها در این راستا، ایجاد نقشه‌های توسعه صنعتی است. این نقشه‌ها باید شامل مگاپروژه‌هایی باشند که در پی آن‌ها، هم‌تنیدگی‌هایی در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، امنیتی و نظامی شکل گیرد. این پروژه‌ها می‌توانند با کشورهای نظیر چین و پاکستان همکاری‌های استراتژیک ایجاد کنند.
این کارشناس اقتصادی در ادامه توضیح داد: اتلاف منابع کشور یکی از مشکلات بزرگ اقتصادی ایران است.
وی به عنوان مثال به اتلاف سالانه بیش از ۴۰۰ میلیون بشکه نفت معادل انرژی در بخش برق و حدود ۳۰۰ میلیون بشکه در بخش گاز اشاره کرد و افزود: این منابع هدر رفته می‌توانند به اقتصاد کشور کمک‌های قابل توجهی کنند؛ البته اگر پروژه‌هایی برای مدیریت صحیح این منابع طراحی شود.
رحیمی همچنین به اهمیت کریدورهای ترانزیتی ایران اشاره کرد و افزود: با همکاری با چین، می‌توان این کریدورها را فعال کرد. ایران باید این کریدورها را به عنوان یک شریان حیاتی اقتصادی و استراتژیک در مسیر توسعه خود قرار دهد.
وی در ادامه درباره چالش‌های تحریمی و اقتصادی ایران گفت: تحریم‌ها در دهه ۹۰ و به ویژه در نیمه دوم آن به شدت بر اقتصاد ایران تاثیر گذاشته است. در این مدت، آمریکا با استفاده از ابزار تحریم‌های یک‌جانبه، سعی کرده است اقتصاد ایران را تحت فشار قرار دهد. این تحریم‌ها بیشتر بر صادرات نفت ایران متمرکز شده‌اند و به این ترتیب، منابع ارزی کشور دچار اختلال شده است.
رحیمی با اشاره به اینکه تحریم‌های آمریکا به نوعی تلاش دارند تا «نااطمینانی» در اقتصاد ایران ایجاد کنند، تاکید کرد: هدف اصلی از این اقدامات، فعال نگه داشتن مکانیسم ماشه است. غربی‌ها بیشتر از اینکه بخواهند این مکانیسم را فعال کنند، به دنبال تمدید آن هستند. تمدید این مکانیسم به معنای تولید نااطمینانی در اقتصاد ایران است و باعث ایجاد انتظارات منفی در بازار می‌شود.
وی همچنین افزود: در این شرایط، حتی اگر برجام از بین برود، انتظارهای اقتصادی مردم بر اساس این نااطمینانی شکل می‌گیرد و می‌تواند به تورم و نوسانات ارزی دامن بزند.
رحیمی تاکید کرد: هیچ دوره‌ای مانند دهه ۹۰ و نیمه دوم آن، ایران با این شدت و حجم تحت فشار تحریم‌ها نبوده است.
وی به نمونه‌هایی از جهش‌های ارزی در سال‌های ۹۱، ۹۷، ۹۹ و ۴۰۱ اشاره کرد و گفت که این تحریم‌ها به طور خاص به هدف اختلال در تامین مالی تراز پرداخت‌ها و منابع ارزی کشور وضع شده است.