به گزارش اقتصاد معاصر؛ فوتبال یک رشته تیمی است که از افراد تشکیل شده، تیم درون و بیرون زمین باید هر کدام در جای خود، کارشان را به نحو احسن و هماهنگ با یکدیگر انجام دهند تا در این رشته تیمی به موفقیت و پیروزی برسند. مفهوم تیم بالاتر از هویت فردی در فوتبال است و باارزشترین جوایز انفرادی به پای کم اهمیت ترین عنوان تیمی نمی رسد.

درست به همین دلیل بسیاری مواقع را سراغ داریم که تیم‌ها با خرید بهترین ستاره‌های وقت و کنار هم قرار دادن آنها، سودای قهرمانی و برتری داشتند اما شکست خوردند، چون توانمندی فردی تنها شرط موفقیت در فوتبال نیست. و بالعکس، اگر تیم به تکامل برسد دیگر بودن و نبودن افراد شرط موفقیت نیست.

بهترین مثال برای این ادعا تراکتور فعلی است. تیمی که حالا به بلوغ کامل تاکتیکی و هماهنگی بین نفرات رسیده و آمادگی کامل جسمی و روحی آن در حدی است که می‌بینیم با نبودن یک یا چند بازیکن -هر چقدر هم خوب و تاثیرگذار- خللی در کار تیم ایجاد نمی‌شود.

اسکوچیچ کل فصل قبل تیمش را روی حضور ایگور پستونسکی در مرکز میدان استوار می‌کرد و تمام برنامه‌های تاکتیکی او -چه در حمله و چه در دفاع- با محوریت این بازیکن شماره ۸ بود. اوکه پشت سر آلوز بازی می‌کرد و جلوی زوج شجاع و عارف و آنقدر کمربند میانی را خوب محکم می‌کرد که دیدیم خط آتش تراکتور به راحتی از عهده هر حریفی برمی‌آمد.

بعد از فیفادی و در آستانه بازی سوم در لیگ نخبگان آسیا تراکتور با مشکلات متعددی مواجه بود. بازیکنان ملی پوش ایرانی و خارجی این تیم سه‌شنبه برای تیم‌های ملی کشورشان به میدان رفته و چهارشنبه باید خود را به تبریز می‌رساندند. به همین دلیل بازی روز پنجشنبه تراکتور مقابل ملوان در هفته هفتم به تعویق افتاد.

تراکتور دوشنبه شب در شارجه به مصاف نماینده سوم امارات رفت. بعد از مساوی ۱-۱ در روز اول مقابل شباب الاهلی در دبی و مساوی بدون گل برابر الوحده در تبریز، تراکتور مقابل شارجه در همان نیمه اول کار حریف را تمام کرد. آن هم در شرایطی که در امارات، علاوه بر خامربکوف -ملی پوش ازبک- پوستونسکی هم مصدوم شد و به بازی نرسید.

همه می‌دانیم اسکوچیچ اهل تغییر در ترکیب اصلی ۱۱ نفره تیم‌هایش نیست، اما در این بازی حساس مجبور شد و مهدی شیری در هافبک دفاعی بازی کرد. تراکتور در هفته‌های اخیر مهدی ترابی را هم به دلیل مصدومیت نداشته و در این مسابقه، هلیلوویچ و لوشکیا دو هافبک جلوتر از او در وسط میدان بودند. هاشم نژاد و حسین‌زاده سر جای همیشگی خود، مثل اشترکال و البته مدافعان، شجاع و سدلار در مرکز، راست دانیال و چپ نادری!

اما دیدیم که تراکتور به آن سطح از آمادگی فنی و تاکتیکی و بلوغ و هماهنگی رسیده که نبودن ستاره‌ای مثل پوستونسکی -به عنوان مرکز ثقل تیم- هم تاثیری در روند نتیجه‌گیری تی تی‌ها نداشت. یک پیروزی دیگر برای تیم در مقابل ارزش‌های انفرادی ستاره‌ها!/خبرورزشی