به گزارش اقتصاد معاصر؛ افتتاحیه دوازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی ۲۷ آبان ماه با موضوع «نظم نوین جهانی؛ بازآفرینی قدرت ایران» در مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی برگزار شد. در این رویداد رضا بخشی‌آنی، معاون سابق اقتصادی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و دبیر کمیته علمی همایش، ضمن تشکر از اندیشکده اقتصاد مقاومتی به عنوان برگزار کننده این رویداد و مرکز پژوهش‌های مجلس به عنوان میزبان افتتاحیه و همکار برگزاری همایش گفت: از امروز فراخوان طرح‌های سیاستی آغاز شده است و سیاست‌پژوهان و خبرگان میتوانند طرح‌های خود را ارسال کنند و پس از داوری، طرح‌های برگزیده در اختتامیه ارائه خواهد شد. در ادامه هم پیگیری لازم برای به مرحله اجرایی رسیدن طرح‌ها توسط اندیشکده انجام می شود.
وی افزود: استمرار اندیشکده اقتصاد مقاومتی در برگزاری با کیفیت و متفاوت این رویداد سالانه ارزشمند است و جای تقدیر دارد و خروجی آن مانند گذشته می تواند به نظام حکمرانی کشور کمک کند..
دنیا دیگر تک قطبی نیست
وی افزود: حدود دوازده سال پیش، نظام حاکم بر جهان بیشتر تک‌قطبی بود و آغاز تحریم‌ها دشواری‌های زیادی برای ایران ایجاد کرد. اما امروز خودِ بازیگر مسلط این نظم، یعنی آمریکا، در حال تخریب ساختارهایی است که سال‌ها برای شکل‌دهی آن کوشیده بود و دنیا هم دیگر تک قطبی نیست.
آمریکا تخریب‌کننده و چین مدافع نظم فعلی شده است
بخشیانی گفت: به‌ویژه دولت ترامپ با تضعیف سازمان ملل و سازمان تجارت جهانی و اعمال تعرفه‌های سنگین، مجموعه‌ای از اقدامات هجومی را پیش برد. بنابراین این پرسش مطرح می‌شود که آمریکا با چه راهبردی نظم موجود را تضعیف می‌کند.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: در سوی دیگر، چین به مدافع نظم موجود تبدیل شده و تلاش می‌کند قواعد گذشته را حفظ کند؛ درحالی‌که شاید انتظار می‌رفت پکن برای برهم‌زدن نظمی که توسط آمریکا ایجاد شده، اقدام کند. این تغییر نقش نیز خود پرسشی مهم درباره رفتار چین است
دیگر نمی شود صرفا با نفت قدرت ایجاد کرد
وی درخصوص شرایط ایران نیز گفت: درباره ایران نیز باید به مجموعه‌ای از سؤالات پاسخ داد تا بتوان شرایط بازآفرینی قدرت کشور را بررسی کرد. در دوره‌ای که جنگ‌ها و تنش‌های متعددی درحال شکل‌گیری است، لازم است فرصت‌ها و تهدیدهای این شرایط برای ارتقای جایگاه ایران در عرصه بین‌المللی تحلیل شود.
بخشیانی ادامه داد: اکنون که نظم جهانی در حال تغییر است، پرسش اصلی این است که ایران چگونه می‌تواند از فرصت‌ها بهره ببرد و از آسیب‌ها دور بماند. پیش از این ایران با صادرات نفت توانست دستاوردهای قابل توجهی در اقتصاد داخلی رقم بزند، اما ادامه این مسیر دیگر ممکن نیست. نمی‌توان تنها با اتکا به نفت و گاز نقش مؤثری در سطح منطقه و جهان ایفا کرد؛ انتخاب مسیر جدید نیازمند تصمیم‌گیری و هزینه دادن است.