بحران ناترازی انرژی در سالهای اخیر، توسعه اقتصادی کشور را با چالشهای جدی مواجه کرده است. با سهم ۹۴ درصدی سوختهای فسیلی در تولید برق و افزایش شکاف بین عرضه و تقاضا، نه فقط امنیت انرژی، بلکه پایداری زیستمحیطی نیز به خطر افتاده است. در حالی که انتشار دیاکسیدکربن ایران در سال ۲۰۲۳ رشد چشمگیری داشته، سیاستهای کلان همچنان فاقد اهداف کمی و سنجشپذیر برای اصلاح این وضعیت هستند.