به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ علیرضا کلاهی صمدی، رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران با انتقاد از الزام دولت به خودتامینی برق توسط صنایع، این رویکرد را در شرایط کنونی غیرعملی دانست و اظهار داشت: توسعه برق خورشیدی ایده‌ای مثبت است اما نمی‌توان صنعتگری را که با بحران‌های متعدد مواجه بوده، مجبور به احداث نیروگاه خورشیدی کرد. چنین الزامی در شرایط فعلی ناعادلانه و غیرمنطقی خواهد بود.
وی با اشاره به محدودیت‌های برق خورشیدی افزود: نیروگاه‌های خورشیدی فقط در ساعات میانی روز برق تولید می‌کنند و شب‌ها تولید ندارند. این مساله باعث می‌شود که برق خورشیدی به طور مستقیم برای صنایع قابل استفاده نباشد. حتی اگر وزارت نیرو تضمین دهد که برق معادل تولید نیروگاه به شبکه بازگردانده شود، اجرای این طرح در شرایط بحرانی زیرساخت‌های فعلی دشوار است.
کلاهی صمدی با ابراز تردید نسبت به توانایی شبکه برق کشور، بیان کرد: حتی اگر صنایع به طور گسترده نیروگاه خورشیدی احداث کنند، شبکه توان بازگشت معادل ۸۰ درصد برق تولیدی را نخواهد داشت. چنین طرحی شاید برای تعداد محدودی از واحد‌ها عملی باشد اما اجرای آن برای کل صنایع، با وضعیت کنونی، تقریبا غیرممکن خواهد بود.
رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران در ادامه با اشاره به بحران برق پیش رو تاکید کرد: اگر اقدامی جدی برای حل این مشکلات صورت نگیرد، سال آینده قطعا شرایط بدتری نسبت به امسال خواهیم داشت. با توجه به زمان‌بر بودن اصلاح زیرساخت‌های برق، تولید کشور با ناترازی بیشتری مواجه خواهد شد و خاموشی‌ها گسترده‌تر می‌شوند. وضعیت برق در سال آینده بدون شک وخیم‌تر است.
بهترین راه حل برای آن، پرداخت سهمیه مستقیم سوخت و انرژی به مردم و سپس آزادسازی قیمت بر اساس عرضه و تقاضا است. اینکار به سود همه مردم و دولت است و بسیاری از معضلات اقتصادی و زیست محیطی کشور را حل میکند.
در گام اول بدلیل حساسیت بالا روی بنزین، میتوان قیمت دیگر حاملهای انرژی را به تدریج آزادسازی سازی کرد و با سهمیه صرفه جویی شده بنزین توسط افراد ( سهمیه بنزین در کارت بانکی افراد و خانوارها اعمال شود) ، هزینه های رفت و آمد و قبوض انرژی را پرداخت کرد. که انگیزه بالایی برای صرفه جویی همه حاملهای انرژی و بنزین (حتی بدون تغییر قیمت آن در مرحله اول) به همراه دارد.
تا زمانیکه قیمت سوخت و انرژی دستوری است، هیچگاه مصرف بهینه و استفاده فراگیر از انرژی پاک ( خورشیدی، بادی و ..) و سرمایه گزاری در وسایل نقلیه عمومی و تولید خودروهای بهتر اتفاق نخواهد افتاد ، نه توسط دولت و نه مردم ، و این موضوع تنها با واقعی سازی قیمت انرژی ( قیمت بین المللی و شناور وابسته به عرضه و تقاضا ) و پلکانی بودن آن ، قابل انجام است و هر کاری که اصلاح قیمت را شامل نشود ، عوامفریبی است. اگر این اصلاحات انجام نشود در آینده ای نزدیک ، قحطی و خاموشی بسیار شدیدتر خواهد شد و کشور را به سمت شرایط بسیار وخیم تر و فروپاشی می برد.