اقتصاد معاصر؛ بر اساس یافته‌های مقاله‌ای تحت عنوان «Migration or Stagnation: Aging and Economic Growth in Korea Today, the World Tomorrow»، یک نسل پیش، کره مهاجرت را به شدت محدود کرده بود، اما از دهه ۲۰۰۰ به بعد، این کشور در‌های خود را به روی مهاجرت باز کرد. امروز، کره میزبان تقریباً یک میلیون مهاجر شاغل است که تنها ۳ درصد از نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. کره در مقایسه با سایر اقتصاد‌های دنیا نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتری در سیاست‌های مهاجرتی دارد تا جمعیت پیر خود را جبران کند.
نمودار بالا اثر عدم ورود مهاجر جدید بر اقتصاد کره را ارزیابی می‌کند. با فرض عدم ورود مهاجر جدید پس از سال ۲۰۲۴، در این سناریو انتظار می‌رود که کاهش درآمد هر شهروند کره‌ای به دلیل پیر شدن جمعیت طی ۱۸ سال به ۱۰ درصد برسد. سایر کشور‌ها نیز با چالش‌های مشابه مهاجرتی مواجه هستند.
به عنوان مثال، در غیاب کارگران مهاجر، اسپانیا و ایتالیا به همین نقطه سه تا شش سال بعد می‌رسند و چین و آلمان تقریباً ۱۳ تا ۱۶ سال بعد به نقطه مشابه می‌رسند. تا سال ۲۰۷۲، برآورد می‌شود که کره بدون مهاجر، با کاهش ۲۱ درصدی درآمد سرانه روبرو خواهد شد. تجربه کره پیش‌درآمدی برای بسیاری از کشور‌های در حال توسعه و پیشرفته است.