به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ در حالی که جهان درگیر بحران‌های اقتصادی، تورم و چالش‌های انرژی است، نوار غزه با فاجعه‌ای بی‌سابقه دست و پنجه نرم می‌کند؛ قحطی، ناامنی غذایی، فروپاشی زیرساخت‌ها و مرگ کودکان از گرسنگی، تصویری دردناک از انسانی‌ترین بحران‌های قرن را رقم زده است.
صلاح عبدالعاطی، رئیس هیات بین‌المللی دفاع از حقوق فلسطین «حشد» در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصاد معاصر از جزییات این فاجعه پرده برداشت؛ متن این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.
وضعیت در غزه در حال حاضر به شکل کامل فروپاشیده است. ما شاهد گسترش بی‌سابقه گرسنگی، قحطی، بیماری، فروپاشی زیرساخت‌ها و ادامه محاصره هستیم. استمرار این شرایط، زندگی و کرامت انسانی مردم غزه را تهدید می‌کند و اقدام فوری بین‌المللی هم یک ضرورت قانونی و اخلاقی است که دیگر قابل تاخیر نیست.
متاسفانه جامعه جهانی تاکنون در برابر این فاجعه انسانی، سکوت کرده یا به شکلی فاحش ناتوان عمل کرده است. هیچ‌گونه اقدام جدی برای توقف نسل‌کشی و ورود کمک‌های انسانی صورت نگرفته و همین مساله وضعیت را به فاجعه‌ای تمام‌عیار تبدیل کرده است.
ما یادداشتی به نهادهای بین‌المللی از جمله دبیرکل سازمان ملل، کمیسر عالی حقوق بشر، دادستان دادگاه کیفری بین‌المللی، دبیرکل اتحادیه عرب، سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه بین‌المجالس، صلیب سرخ بین‌المللی و تعدادی از سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری ارسال کردیم. هدف این بود که همه مسؤولیت قانونی و انسانی خود را بپذیرند و اقدام فوری برای توقف جنایات اسرائیل و ورود کمک‌های انسانی انجام دهند.
قحطی در غزه در آستانه وقوع کامل است. پس از ۴۵ روز محاصره کامل، نشانه‌های ناامنی غذایی شدید ظاهر شده و بیش از ۹۵ درصد از جمعیت به غذای کافی دسترسی ندارند. گوشت، نان، دارو و حتی سبزیجات در بازار نایاب است و قیمت‌ها به شدت افزایش یافته‌اند. مردم مجبور به فروش اموال شخصی خود برای تامین غذا شده‌اند. برخی از آمارها به مرگ روزانه ناشی از سوءتغذیه اشاره دارند.
بیش از یک میلیون کودک با سوءتغذیه شدید مواجه هستند. ۶۰ هزار کودک دچار سوءتغذیه حاد هستند که ۱۲ هزار مورد آن در وضعیت بحرانی قرار دارند. همچنین ۵۰۰ زن باردار و شیرده به کمک فوری نیاز دارند. فقر آهن در کودکان به ۱۰۰ درصد رسیده و بیماری‌هایی مانند نرمی استخوان، شب‌کوری و اختلالات عصبی در حال گسترش است. تاکنون بیش از ۵۷ کودک به دلیل گرسنگی جان باخته‌اند و جان ۷۷۰۰ نوزاد در خطر است.
بله. این بخشی از یک سیاست نظام‌مند برای نسل‌کشی است. ممانعت از ورود کمک‌ها به مدت بیش از ۴۶ روز، نابودی مراکز درمانی، زیرساخت‌های حیاتی، تحمیل محدودیت‌های شدید بر آزادی رفت‌وآمد، همه نشانه‌هایی از این هدف هستند. اسرائیل از گرسنگی، تشنگی، آلودگی زیست‌محیطی و جنگ به عنوان ابزارهایی برای نابودی جمعی مردم غزه استفاده می‌کند.
سازمان‌های بشردوستانه به شدت هدف قرار گرفته‌اند. آنروا (آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک) با کارزار گسترده‌ای برای حذف مشروعیت خود مواجه شده و ۱۶ کشور کمک‌های خود به آنروا را از ژانویه ۲۰۲۴ قطع کرده‌اند. بیش از ۱۶۰ مقر نهادهای بشردوستانه هدف حملات یا تخلیه اجباری قرار گرفته‌اند. سازمان‌های غیردولتی باید با اسرائیل هماهنگ کنند و حتی اسامی کارکنانشان را برای بررسی امنیتی ارائه دهند که موجب رد برخی از آن‌ها می‌شود.
بر اساس این طرح، غزه به پنج منطقه جداگانه (رفح، خانیونس، دیرالبلح، غزه، شمال غزه) تقسیم شده و هر منطقه به شکل اردوگاهی محصور درآمده است. این تقسیم‌بندی هدفش تسهیل روند محاصره و کنترل کمک‌های بشردوستانه برای مردم غزه است و عملا این مناطق به زندان‌های بزرگ بدل شده‌اند. گروه‌های امنیتی غیربومی مسؤول توزیع کمک‌ها هستند که این امر امکان فساد و تبعیض در توزیع را افزایش می‌دهد.
۸۵ درصد از جمعیت منابع غذایی خود را از دست داده‌اند. بازارها خالی هستند. نانوایی‌ها، آشپزخانه‌ها و مراکز درمانی به دلیل کمبود سوخت و گاز تعطیل شده‌اند. شبکه برق، آب و بهداشت فلج شده‌اند. زباله‌ها جمع‌آوری نمی‌شود و این به شیوع بیماری‌ها منجر شده است. بیش از ۹۰ درصد از مردم چندین بار مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند و بیش از ۸۸ درصد منازل تخریب شده‌اند.
اسرائیل نه فقط کمک‌ها را متوقف کرده، بلکه از آن به عنوان ابزار جنگ و فشار سیاسی استفاده کرده است. طبق داده‌های سازمان ملل، کمتر از ۱۰ درصد از کمک‌های مورد نیاز وارد شده‌اند. ارتش اسرائیل در برخی موارد، کمک‌ها را مصادره یا تخریب کرده و حتی از ورود دارو، تجهیزات پزشکی، چادر، و لوازم ضروری جلوگیری کرده است.
ما خواهان مواردی همچون گشایش فوری تمام گذرگاه‌های انسانی، تشکیل ائتلاف بین‌المللی برای ورود بی‌قید و شرط کمک‌ها، ورود فوری کمیته‌های تحقیق بین‌المللی و دادگاه کیفری بین‌المللی به غزه، تسریع در محاکمه جنایتکاران جنگی اسرائیل، اعمال فشار بر آمریکا و دیگر حامیان اسرائیل برای توقف حمایت‌های سیاسی و نظامی و تامین حمایت بین‌المللی از غیرنظامیان، ایجاد مناطق امن و کریدورهای انسانی هستیم.
سکوت جامعه جهانی در برابر این فاجعه یک همدستی آشکار در ارتکاب نسل‌کشی است. اکنون وقت آن است که جهان علیه بی‌عدالتی و قانون جنگل متحد شود. ما نیاز به حرکت فوری، اقدامات حقوقی، تحریم‌های سیاسی و ایجاد یک ائتلاف انسانی واقعی داریم. اگر جامعه بین‌المللی اکنون اقدام نکند، تاریخ این تردید را محکوم خواهد کرد.