اخبار جدید درباره دهک بندی جدید یارانه بگیران + مشمولان حذف یارانه نقدی

به گزارش اقتصاد معاصر؛ در ماه‌های اخیر، روند حذف یارانه نقدی بر اساس دهک‌بندی جدید دولت، به یکی از مهم‌ترین موضوعات اجتماعی و اقتصادی کشور تبدیل شده است. بسیاری از خانوارها بدون اطلاع قبلی و بدون امکان اعتراض مؤثر، از دریافت یارانه حذف شده‌اند؛ در حالی که معیارهای دهک‌بندی مبهم، ناعادلانه و غیرقابل راستی‌آزمایی باقی مانده‌اند. این اقدام در شرایطی صورت می‌گیرد که اکثریت جامعه با تورم، کاهش قدرت خرید و افزایش هزینه‌های درمان دست‌وپنجه نرم می‌کنند و کارگران با قراردادهای موقت بیشترین آسیب را از این تصمیمات دیده‌اند.

بررسی دهک‌بندی جدید یارانه‌بگیران | حذف یارانه نقدی با چه ملاک‌هایی انجام می‌شود؟

در ماه‌های اخیر، سیاست دولت در زمینه حذف یارانه نقدی بخشی از جمعیت کشور، بار دیگر اعتراضات اجتماعی و واکنش‌ رسانه‌ها و کارشناسان را به‌دنبال داشته است. دولت با تکیه بر طرح دهک‌بندی جدید، اقدام به قطع یارانه نقدی بسیاری از خانوارها کرده، بی‌آنکه پاسخ‌گوی تبعات اجتماعی، اقتصادی و روانی این تصمیمات باشد.

این در حالی است که شرایط اقتصادی فعلی کشور، با تورم، بیکاری پنهان، کاهش قدرت خرید و بحران درمان و بهداشت، فشار مضاعفی بر دهک‌های پایین جامعه به‌ویژه کارگران با قرارداد موقت وارد کرده است.

ملاک‌ حذف یارانه نقدی در دهک‌بندی جدید چیست؟

بر اساس اطلاعات رسمی منتشر شده از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ملاک‌هایی که برای دهک‌بندی و قطع یارانه مورد استفاده قرار می‌گیرند، به شرح زیر هستند:

میزان درآمد خانوار (بر اساس تراکنش‌های بانکی، حقوق دریافتی و سایر منابع مالی)

میزان دارایی‌های خانوار (خودرو، ملک، زمین و...)

سفرهای خارجی و معاملات بزرگ

وضعیت حساب‌های بانکی، تسهیلات و سپرده‌ها

شغل سرپرست خانوار و اعضای خانواده

اما این شاخص‌ها، اغلب غیرشفاف، ناعادلانه و غیرقابل راستی‌آزمایی بوده و در بسیاری از موارد، منجر به حذف ناعادلانه یارانه افرادی شده که حتی در خط فقر یا زیر آن زندگی می‌کنند.

نحوه اعتراض به حذف یارانه

افرادی که یارانه‌شان به اشتباه قطع شده (مثلاً به‌دلیل دهک‌بندی اشتباه)، می‌توانند اعتراض قطع یارانه را ثبت کنند.

از ابتدای شهریورماه، خانوارها حدود ۲۰ روز فرصت دارند به سامانه hemayat.sfara.ir مراجعه و جزئیات وضعیت خود را مشاهده یا درخواست بررسی مجدد دهند.

همچنین، برخی منابع زمان مهلت را تا ۲۰ شهریور ۱۴۰۴ اعلام کرده‌اند.

روش‌های دیگر اعتراض شامل: تماس تلفنی با شماره ۰۲۱–۶۳۶۹، ارسال پیامک به ۰۹۲۰۰۰۰۶۳۶۹، یا استفاده از کد دستوری USSD ‏(#کدملی*۴۳۸۵۷*۴*) برای مشاهده دهک‌بندی یا ثبت اعتراض می‌باشد.

در صورت تأیید اعتراض، یارانه از ماه بعد برقرار می‌شود و پاسخ از طریق پیامک ارسال خواهد شد.

لطفاً توجه داشته باشید: طبق صحبت‌های رنجبر، پاسخ اعتراض‌ها طی ۲۰ روز از طریق پیامک ارسال می‌شود.

واکنش ها به دهک‌بندی جدید | کارگران قربانیان اصلی

 گلپور، از فعالان حوزه کارگری با انتقاد از عملکرد دولت در حذف یارانه‌ها، اعلام کرده است:

"کارگران ستون فقرات اقتصاد کشور هستند و حذف یارانه نقدی آن‌ها، حمله مستقیم به بقای اقتصادی یک جامعه است."

او تاکید دارد که سفره کارگران نه تنها کوچک‌تر شده، بلکه عملاً در حال برچیده شدن است.

وی همچنین به مشکلات درمان و بهداشت کارگران اشاره کرده و می‌گوید:

"هزینه‌های سرسام‌آور درمان باعث شده که کارگران به مصرف داروهای گیاهی روی بیاورند، چون بیمه درمانی توان تأمین هزینه‌ها را ندارد. حال، همین دولت چگونه می‌تواند یارانه حداقلی این قشر را نیز حذف کند؟"

آیا دولت خود را مسئول می‌داند؟

بر اساس گزارش‌ها، دولت با ارجاع به الگوریتم‌های دهک‌بندی، تلاش دارد مسئولیت را از خود سلب کند و پاسخ‌گوی شکایات حذف‌شدگان نباشد. حتی سامانه رسیدگی به اعتراضات نیز در بسیاری از موارد، به صورت سیستمی و بدون بررسی میدانی، پاسخ منفی می‌دهد.

این در حالی است که سیاست حذف یارانه باید در یک فرآیند عادلانه، شفاف و همراه با گفت‌وگو با نمایندگان اقشار آسیب‌پذیر انجام شود. نه اینکه با نگاه صرفاً بودجه‌محور، قشر کارگر و طبقه متوسط را قربانی رفع کسری بودجه کند.

حذف یارانه از کجا باید آغاز شود؟

بر اساس دیدگاه کارشناسان اقتصادی و فعالان کارگری:

اگر قرار است دولت کسری بودجه را از محل کاهش یارانه‌ها جبران کند، باید این طرح را از حقوق‌بگیران دولتی و طبقه مرفه آغاز کند.

لازم است کارگران با درآمد پایین، فاقد امنیت شغلی و بدون پشتوانه مالی، نه تنها یارانه‌شان قطع نشود، بلکه یارانه حمایتی بیشتری نیز دریافت کنند.

فرآیند دهک‌بندی باید شفاف، قابل اعتراض و بر پایه واقعیت‌های میدانی باشد، نه صرفاً داده‌های بانکی خام.

نتیجه‌گیری

سیاست حذف یارانه نقدی بر اساس دهک‌بندی فعلی، نه تنها به کاهش فشار اقتصادی منجر نشده، بلکه خود به عاملی برای گسترش فقر، نارضایتی و بی‌اعتمادی عمومی تبدیل شده است.

در شرایطی که اقتصاد کشور در بحران است و سفره کارگران در حال برچیده شدن است، مسئولیت‌پذیری دولت نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت ملی است. حذف یارانه‌های نقدی باید با عدالت، شفافیت و اولویت‌بندی درست همراه باشد؛ در غیر این صورت، اعتماد عمومی نسبت به ساختار تصمیم‌گیری اقتصادی به شکل خطرناکی فرسوده خواهد شد.