به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر، نرخ رشد نقدینگی به دلیل آثار جانبی آن بر متغیرهای کلان اقتصادی همواره مورد توجه سیاست‌گذاران و کارشناسان اقتصادی بوده است. رشد نقدینگی از سال ۱۴۰۰ و بعد از رکوردشنگی ۴۰.۶ درصدی در پایان سال ۱۳۹۹، با سیاست‌های دولت و بانک مرکزی روند نزولی به خود گرفت، به طوری که رشد این متغیر در پایان سال ۱۴۰۰ به ۳۶.۴ درصد کاهش یافت.
رشد نقدینگی در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ به ترتیب به ۳۱.۱ درصد و ۲۴.۳ درصد کاهش یافت. این روند نزولی گویای تلاش سیاست‌گذار برای کنترل نقدینگی در طول این سه سال است.
با این حال از سال ۱۴۰۳، روند رشد نقدینگی دوباره روندی افزایشی به خود گرفت و در پایان این سال به عدد ۲۹.۱ درصد و در ۱۲ ماه منتهی به پایان خردادماه سال ۱۴۰۴ به ۳۲.۴ درصد رسید.
براساس آخرین اطلاعات دریافتی از بانک مرکزی، نرخ رشد نقدینگی در ۱۲ ماه منتهی به مردادماه امسال به حدود ۳۶.۵ درصد رسیده که این عدد بالاترین نرخ رشد نقدینگی از پایان اسفند ماه سال ۱۴۰۰ تاکنون است. در ۱۲ ماه منتهی به مرداد ماه سال ۱۴۰۳ نرخ رشد نقدینگی ۲۸.۴ درصد بوده است.