علی‌رضا عباسی، نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی در گفت‌و‌گو با خبرنگار اقتصاد معاصر در تشریح دلایل کمبود نهاده‌های دامی در کشور اظهار داشت: برای تولید گوشت سفید و قرمز، نیازمند مجموعه‌ای از نهاده‌ها هستیم. بخشی از این نهاده‌ها در داخل تولید می‌شود اما برای تامین بخشی دیگر وابسته به واردات هستیم.
وی افزود: در چند سال اخیر، یکی از مشکلات جدی که با آن مواجه بوده‌ایم، خشکسالی‌های متوالی است. امسال تقریبا پنجمین سالی است که کشور با کم‌بارشی روبه‌روست. وقتی بارندگی کاهش پیدا می‌کند، مراتع نیز به‌قدر کافی سرسبز نمی‌شوند و این موضوع تامین خوراک دام‌های سنتی و سبک را با مشکل مواجه می‌کند. در نتیجه، نیاز ما به تامین نهاده‌های وارداتی افزایش می‌یابد.
وی افزود: در سال‌های گذشته برای تامین این نهاده‌ها ارز ترجیحی اختصاص داده می‌شد تا به سفره مردم کمک شود. امسال نیز این ارز تخصیص داده شده اما درباره این که آیا کمبود نهاده داریم یا خیر، باید گفت پاسخ، هم مثبت و هم منفی است.
عباسی گفت: امروز دامدار و مرغدار می‌گوید نهاده‌هایی مانند سویا، ذرت یا جو را در بازار آزاد، با هر قیمت گرانی می‌تواند پیدا کند اما با قیمت یارانه‌ای در دسترس او نیست. اگر نهاده‌ای واقعا در کشور وجود نداشته باشد، در بازار آزاد نیز نباید به وفور یافت شود؛ بنابراین مشخص است که نهاده وارد کشور شده اما به درستی به دست مصرف‌کننده واقعی نرسیده است.
وی با تاکید بر اینکه تامین ارز توسط بانک مرکزی و برنامه‌ریزی‌های وزارت اقتصاد باید هماهنگ باشد، اظهار داشت: امسال نیز ارز مورد نظر تامین شد؛ هرچند میزان آن مطلوب ما نبود. با این حال، نهاده وارد کشور شد اما مشکل در نحوه توزیع است. نهاده باید از طریق سامانه بازارگاه به تولیدکنندگان واقعی برسد اما در همان مراحل ابتدایی توزیع، بخشی از آن توسط برخی عوامل به نفع خودشان جذب و منحرف شده است؛ به همین دلیل، امروز هر مقدار نهاده‌ای در بازار آزاد موجود است.
عباسی ادامه داد: میزان کل تولید سویا در کشور ۴۰ هزار تن هم نیست؛ در حالی که نیاز کشور حدود ۴ میلیون تن است. با این حال، مرغدار بدون دغدغه سویا را در بازار آزاد تهیه می‌کند. این نشان می‌دهد که نهاده وارداتی وجود دارد اما به مصرف‌کننده واقعی نمی‌رسد.
نماینده مردم کرج تصریح کرد: در مساله نهاده موجودی کشور کافی است اما در سامانه یارانه‌ای، قابل تامین نیست. این مساله نتیجه بی‌تدبیری دستگاه‌های مسؤول در تامین به موقع و توزیع درست نهاده‌هاست. برخی تلاش می‌کنند این وضعیت را به جنگ یا تحریم‌ها مرتبط کنند اما واقعیت این است که مشکل اصلی در بی‌تدبیری و مدیریت داخلی است که بازارگاه را به محلی برای رانت‌خواران خاص تبدیل کرده است.