
یارانه سوخت جت در ایران؛ راهی برای صرفهجویی یا محرک بحران؟

به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ سوخت جت یکی از فرآوردههای مهم نفتی است که در فرآیند پالایش نفت خام تولید میشود و از اهمیت بالایی در صنعت هوانوردی برخوردار است. تولید پایدار این سوخت، تاثیر مستقیمی بر اتصال نقاط مختلف جهان و کنترل قیمت کالاها دارد. در حال حاضر، ایران از جمله کشورهایی محسوب شده که به عنوان یک تولیدکننده سوخت جت شناخته میشود اما در زمینه قیمتگذاری و استفاده بهینه از منابع خود با چالشهایی روبهرو است.
تولید و تقاضای جهانی سوخت جت
در سال ۲۰۲۲، تولید و تقاضای سوخت جت در جهان به حدود ۷.۲ میلیون بشکه در روز رسید. ایالات متحده آمریکا و چین به ترتیب بزرگترین تولیدکنندگان سوخت جت در دنیا هستند. در خاورمیانه، ۷۸ درصد از سوخت جت تولیدشده به مصرف میرسد که این عدد نسبت به سال ۲۰۰۵ رشد چشمگیری داشته است. همچنین پیشبینی میشود که تا سال ۲۰۳۰، تولید و تقاضای سوخت جت با رشد سالانه ۵ درصد به ۱۰ میلیون بشکه در روز برسد.
سوخت جت در خاورمیانه
خاورمیانه یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و مصرفکنندگان سوخت جت در جهان محسوب میشود. در سال ۲۰۲۲، این منطقه ۸۴۱ هزار بشکه در روز سوخت جت تولید کرده و ۶۵۲ هزار بشکه از این فرآورده مصرف میشد. امارات متحده عربی با تولید و مصرف روزانه ۲۷۲ هزار بشکه سوخت جت، بزرگترین تولیدکننده و مصرفکننده سوخت جت در این منطقه است. ایران نیز با تولید روزانه ۲۷ هزار بشکه سوخت جت، سهم کمی از تولید این فرآورده در خاورمیانه و جهان را دارد و فقط قادر به تامین نیاز داخلی است.
وضعیت تولید و مصرف سوخت جت در ایران
در سال ۱۴۰۲، ایران روزانه ۴.۴ میلیون لیتر سوخت جت تولید کرده که معادل ۲۷ هزار بشکه است. پالایشگاه تهران به عنوان بزرگترین تولیدکننده سوخت جت در کشور، مسؤول تامین سوخت حملونقل هوایی ایران خواهد بود. به طور کلی، ایران در سالهای اخیر، سوخت جت را فقط برای پاسخگویی به نیاز داخلی تولید میکند.
چالشهای قیمتگذاری و یارانه سوخت جت در ایران
موضوع قیمتگذاری سوخت جت در ایران یکی از مسائل پیچیده محسوب میشود. طبق صورتهای مالی منتشرشده، نرخ سوخت جت برای ایرلاینهای داخلی ۶۰۰ تومان بر لیتر است در حالی که قیمت واقعی آن در پالایشگاهها ۲۱ هزار تومان برای سوخت سنگین و ۲۲ هزار تومان برای سوخت سبک جت است. این نرخهای یارانهای فقط ۹ درصد از مصرف سوخت هواپیما در کشور را تشکیل میدهند. آمارها نشان میدهند که فقط ۵ درصد مردم از حملونقل هوایی استفاده میکنند و بیشتر مسافران پروازهای خارجی از دو دهک بالای جامعه هستند.
تاثیر یارانهها بر صنعت هوانوردی ایران
یارانههای غیرمستقیم در بخش سوخت هواپیما، سالانه حدود ۳۰ همت (هزار میلیارد تومان) به دولت تحمیل میکند. این یارانهها معمولا به نوسازی ناوگان هوایی اختصاص نمییابند و در عوض موجب هدررفت منابع میشوند. بهعلاوه با وجود قیمتگذاری پایین سوخت هواپیما در ایران، قیمت بلیتهای هواپیما تفاوت چندانی با قیمتهای جهانی ندارد. این موضوع نشاندهنده ناکارآمدی سیاستهای فعلی بوده که منجر به زیانهای اقتصادی و عدم رقابتپذیری صنعت هوانوردی ایران در سطح بینالمللی شده است.
تغییرات پیشنهادی در سیاستهای یارانهای و قیمتگذاری سوخت جت
بر اساس تبصره (۳) لایحه بودجه ۱۴۰۴، نرخ فروش سوخت جت به ناوگان هوایی معادل ۳۰ درصد نرخ خرید از پالایشگاهها تعیین شده که این امر باعث افزایش قیمت سوخت هواپیما به ۶،۶۰۰ تومان خواهد شد. این تغییر میتواند حدود ۹ همت از یارانههای اعطایی را کاهش دهد و منابع جدیدی را برای توسعه ناوگان هوایی ایجاد کند. با این حال، برای رسیدن به بهبود واقعی، لازم است که سیاستهای قیمتگذاری سوخت و یارانهها در بلندمدت مورد بازنگری قرار گیرد تا از هدررفت منابع جلوگیری و عدالت اجتماعی ایجاد شود.
در حالی که ایران در تامین سوخت جت برای نیاز داخلی مشکلی ندارد، سیاستهای یارانهای فعلی در زمینه قیمتگذاری این فرآورده انرژی موجب ناکارآمدی در توسعه صنعت هوانوردی و نوسازی ناوگان هوایی شده است. برای بهبود وضعیت، باید نگرش حکمرانی در این بخش تغییر کرده و به جای کاهش هزینهها، بر افزایش درآمدها و تخصیص منابع به بخشهای توسعهای تمرکز شود. در غیر این صورت، مشکلات اقتصادی و نارضایتیهای اجتماعی گسترش خواهد یافت.