۱۶:۰۸ ۱۴۰۳/۰۵/۱۸
بررسی ابعاد تفاهم‌نامه انتقال گاز روسیه به ایران؛

ایران به هاب گازی منطقه تبدیل می‌شود

تفاهم‌نامه انتقال گاز روسیه به ایران، یکی از بزرگترین و مهم‌ترین دستاورد‌های بزرگ کشور در حوزه انرژی محسوب می‌شود که در ایام پر هیاهوی انتخابات ریاست جمهوری کمتر به آن توجه شد.
ایران به هاب گازی منطقه تبدیل می‌شود
کد خبر:۱۰۸

اقتصاد معاصر؛ تفاهم‌نامه انجام شده بین ایران و روسیه برای انتقال گاز چهارشنبه، ششم تیرماه بین نماینده ویژه فدراسیون روسیه و جواد اوجی وزیر نفت کشور، در تهران انجام شد.

جواد اوجی وزیر نفت ایران پس از امضای این تفاهم‌نامه اظهار کرد: با مذاکراتی که در سه ماه گذشته با شرکت گس‌پروم روسیه انجام شده است، تفاهم‌نامه انتقال گاز روسیه به ایران نهایی و به امضا رسید و با این کار، ایران تبدیل به هاب گازی منطقه شد. بی‌شک این مسئله در بحث موازنه انرژی در منطقه تحولات خوبی را رقم خواهد زد. اجرایی‌شدن این قراداد، سبب جهش قابل توجه ایران در حوزه تجارت جهانی گاز می‌شود و سهم تجارت گاز جمهوری اسلامی ایران با این قرارداد افزایش خواهد یافت.

اوجی در رابطه با زیرساخت‌های موجود در کشور ادامه داد: با توجه به زیرساخت‌های کشور در صنعت گاز، ۴۰ هزار کیلومتر خطوط انتقال شبکه سراسری گاز، بیش از ۴۰۰ هزار کیلومتر شبکه توزیع شهری و روستایی و ۹۲ ایستگاه تقویت فشار در کشور در اختیار داریم. همچنین با توجه به جغرافیای ایران می‌توانیم شاهد ترانزیت گازی ایران باشیم و افزون بر روسیه، کشور‌های همسایه نیز از این قرارداد منتفع خواهند شد.

با توجه به اینکه سند امضا شده میان نمایندگان دو کشور در قالب تفاهم‌نامه است، طبیعتا برای آغاز رسمی انتقال گاز از روسیه به ایران، باید قرارداد رسمی امضا شود؛ چرا که تفاهم‌نامه برخلاف توافق‌نامه و قرارداد برای اشخاص یا دولت‌ها ایجاد التزام قانونی نمی‌کند و اجرایی شدن آن به صورت صد در صد قطعی نیست. جزئیات این مهم، هنوز از سوی سران دو کشور اعلام نشده است. اما به نقل از یک منبع آگاه در وزارت نفت، نهایتا در مدت زمان ۶۰ روز آینده و تا قبل از آغاز فصل پاییز این تفاهم‌نامه به صورت رسمی میان دو کشور به قرارداد بدل خواهد شد.

اطلاعات فنی
ایران و روسیه از نظر ذخایر گازی کشور‌های غنی محسوب می‌شوند و در مجموع بیش از ۶۰ درصد ذخایر گازی جهان را به خود اختصاص داده‌اند. ایران با داشتن بیش از ۳۴ تریلیون مترمکعب ذخایر گازی قابل برداشت، رتبه دوم جهان و روسیه با داشتن نزدیک به ۴۰ تریلیون مترمکعب، رتبه نخست ذخایر گازی جهان را به خود اختصاص داده است.

مسیر‌های ترکمنستان-ایران و آذربایجان-ایران، دو گزینه ورود و انتقال گاز روسیه به کشور هستند. برای انتقال گاز از ترکمنستان به ایران، دو خط لوله دولت‌آباد-سرخس-خانگیران در شمال شرق و کربچه-کردکوی در حاشیه دریای خزر وجود دارد که مجموع ظرفیت آنها ۲۰ میلیارد مترمکعب در سال است. همچنین انتقال گاز روسیه از مسیر ترکمنستان به ایران نیز از طریق خط لوله آسیای مرکزی CAC با ظرفیت ۹۰ میلیارد متر مکعبقابل انجام است. در غرب دریای خزر، مسیر خط لوله صادراتی قاضی محمد- آستارا به عنوان محل اتصال ایران به روسیه از طریق آذربایجان است که ظرفیت ۱۰ میلیارد متر مکعبی دارد.

این اتفاق، گامی بلند و موثر در راستای تبدیل شدن ایران به هاب گازی منطقه و تثبیت جایگاه سیاسی خود به شمار می‌رود. با تبدیل شدن این تفاهم‌نامه به قرارداد تا پایان تابستان سال جاری، گاز روسیه به طور رسمی وارد کشور شده و وعده شهید رئیسی مبنی بر اینکه ایران هاب گازی منطقه خواهد شد، تحقق می‌یابد.

نکته‌ای که وجود دارد این است که امضای این تفاهم‌نامه در شرایطی صورت گرفت که شاید همگان ترکیه را در جایگاه ایران، در مقابل روسیه تصور می‌کردند. حتی ترکیه نیز انتظار داشت تا خط اصلی ترانزیت گاز به اروپا و کشور‌های منطقه شود و این موفقیت بزرگ را از آن خود کند. اما تلاش‌های دولت سیزدهم و وزارت نفت در نهایت باعث شد که ایران در این میدان رقابت پیروز شده و عنوان هاب گازی منطقه را به خود اختصاص دهد. 

موقعیت جغرافیایی ایران از این جهت که کشور‌های همسایه برای تامین نیاز‌های داخلی خود مجبور به واردات گاز هستند، موقعیت ممتازی است. این موضوع، فرصت مناسبی را برای ایران فراهم کرده که با خرید گاز روسیه با قیمت مناسب و فروش آن با قیمت بیشتر به کشور‌های دیگر، علاوه بر منافع اقتصادی، جایگاه سیاسی خود در منطقه را نیز تثبیت کند. ترکیه، پاکستان، عراق و امارات بزرگترین واردکنندگان گاز ایران به شمار می‌روند.

اکنون با امضای این تفاهم‌نامه و تبدیل شدن ایران به هاب گازی منطقه که بخشی از مسیر پیشرفت حوزه انرژی را طی کرده است، توجه رقبای ایران بیش از پیش جلب خواهد شد. در نتیجه به طور طبیعی انتظارات از دولت چهاردهم افزایش می‌یابد. دولت جدید باید علاوه بر اجرای این قرارداد، به دنبال ارتقای جایگاه ایران در منطقه و برقراری ارتباط با کشور‌های دیگر باشد تا بتواند بیش از پیش منافع اقتصادی و سیاسی کشور را تامین کند.

ارسال نظرات