شجاع خلیل‌زاده: مادرم خط قرمزم است

به گزارش اقتصاد معاصر؛ شجاع خلیل‌زاده کاپیتان تیم تراکتور و مدافع تیم ملی ایران بعد از دیدار با استقلال در کانون توجهات قرار داشته و باوجود مصاحبه انجام شده در میکسدزون، همچنان در خصوص این دیدار مورد سوال قرار می‌گیرد. شجاع در گفتگویی، در خصوص اتفاقات این بازی و به خصوص درگیری با سیدحسین حسینی صحبت کرده و در این خصوص توضیحات کاملی را به زبان می‌آورد. این اظهارات صریح را در ادامه بخوانید:

دو روز از این بازی گذشته، در مورد این بازی چه نظری داری؟

اول از همه یک خسته نباشید به هواداران عزیز می‌گویم که در تهران از ما حمایت کردند و اکثریت استادیوم را قرمزپوش کردند. ما قدردان حمایت آنها هستیم و امیدواریم بتوانیم پاسخ این حمایت را به خوبی بدهیم.

یک روز هم صدرنشین بودید اما سپاهان جای شما را گرفت.

اصلا الان که جام نمی‌دهند و آخر فصل جام می‌دهند و به همین خاطر نباید به جدول نگاه کرد. امیدوارم هر تیمی که لایق باشد و بیشتر تلاش کند، به عنوان قهرمانی برسد. ما دیگر جای اشتباه نداریم و جای تکرار باخت نداریم و اگر می‌خواهیم یک فصل خوب داشته باشیم، باید تا آخر فصل همین فرم را نگه داریم. نمی‌گویم قهرمانی اما امیدوارم خدا به زحمت بچه‌ها نگاه کند و پاسخمان را بدهد.

تراکتور هم بعد از هشت سال توانست استقلال را در تهران ببرد.  

اینطوری نگویید شاید یک تایمی هم حقشان بوده و بنا به دلایلی نتوانستند ببرند. برای ما طلسم شکنی مهم نیست و فقط باید بتوانیم سه امتیاز را کسب کنیم.

برسیم به درگیری‌های حین بازی.  

اول من یک چیزی بگویم که تا حالا نگفتم یک سری‌ها خبرهایی زدند که شجاع خلیل‌زاده کاری کرده که فحش بخورد. من تا حالا صحبتی نکردم اما کدام آدم عاقل و بالغی را می‌شناسید که دوست داشته باشد پدر و مادرش در استادیوم فحش بخورند؟

ماجرا از کجا شروع شد؟

یک بازیکنی می‌رود داخل زمین کاری می‌کند و فحش می‌خورد، این هم قابل توجیه نیست اما باز ممکن است کسی بگوید تقصیر خودش بوده. یک سوال از این عزیزان دارم ما از تونل آمدیم بالا من و آقای ترابی فحش خوردیم. این چه معنی‌ای می‌دهد؟

با سیدحسین حسینی هم درگیر شدی.  

من وسط زمین داشتم با داور صحبت می‌کردم و اصلا داستانی نبود، یک دفعه ایشان آمدند وسط. آقای حسینی داخل دروازه قرار داشت اصلا نمی‌دانم چرا به آنجا آمد؟

از کار او ناراحت شدی؟

ببینید با سید در تیم ملی هم‌اتاق بودیم و من را خیلی خوب می‌شناسد و او را یکی از دوستان خوبم می‌دانم. تعجبم این است که آقای حسینی شما که کاپیتان تیم هستی و خودت را بزرگ تیم می‌دانی، چرا نرفتی هواداران را آرام کنی و بگویی اگر فحش هم می‌دهید به خودش بدهید، به خواهر و مادرش ندهید. هواداران تراکتور که اصلا اینطور بی‌احترامی نمی‌کنند، اما خدایی نکرده اگر یک روز در تیمی که من اصلا کاپیتان هم نه، بازیکنش هستم به کسی فحش مادر بدهند، من می‌روم به تماشاگران می‌گویم نباید چنین فحشی بدهید، هرکاری می‌کنم که هواداران را متوقف کنم.

حسینی چه چیزی به تو گفت؟

من حس کردم سید می‌آید بگوید توجهی به سکوها نکن و آنها اشتباه می‌کنند و از این حرف‌ها که بازیکنان همیشه به بازیکنان تیم مقابل می‌گویند اما آمد به من گفت دستت را اینطور نکن و فلان. من واقعا انتظار این را نداشتم، می‌گویم اصلا ممکن است یک کسی داخل زمین با تیم حریف دشمنی داشته باشد اما آخر بازی که دوست هستیم، اصلا در تیم ملی چشم تو چشم می‌شویم. این کار درستی است؟ اصلا من دیدم که از دقیقه ۶۰ به بعد، حتی بازیکنان استقلال و خود سیدحسین هم متاسفانه از سمت همان تماشاگران ناسزا شنیدند. با اینکه من در تیم دیگری بودم، خیلی ناراحت شدم. اصلا نمی‌توانستم تحمل کنم که رفقایم فحش بخورند، حتی از تماشاگران خودشان. من می‌گویم چه خوب است که اینطور تعصب همدیگر را بکشیم، مادر سیدحسین و دیگر دوستانم مثل مادر خودم هستند، چه فرقی دارد؟ وقتی آنها هم فحش بخورند من ناراحت می‌شوم.

یک سوالی را صادقانه جواب بده. فکر می‌کنی چرا انقدر روی سکوی تیم استقلال شعار علیه تو وجود دارد؟

من هرجایی بودم با تمام تلاش و توان برای تیمم بازی کردم. ببینید تعصب به نظر من این نیست که کسی ادا و اطوار در بیاورد، تعصب این است که صددرصد توان فنی خودش را نشان دهد و از جان مایه بگذارد. من واقعیتش سعی کردم اینطور باشم و فکر می‌کنم علتش همین است. وگرنه خدایی نکرده هیچوقت به خودم اجازه نمی‌دهم به کسی بی‌احترامی کنم و خیلی از دوستانم هم استقلالی هستند که بعد از بازی تماس گرفتند و تبریک گفتند و بابت آن شعارها معذرت‌خواهی کردند که البته بزرگواری آنها را نشان داد. فراموش نکنید همه ما ایرانی هستیم، در طول فصل هم هرچه در بازی باشگاهی بگذرد، آخر فصل در بازی تیم ملی زیر یک پرچم قرار می‌گیریم، کاری کنیم که آنجا پیش هم بتوانیم بایستیم.

اقای فنونی‌زاده هم بعد از بازی با ما مصاحبه کردند گفتند شجاع همیشه دعوا می‌کند.

ایشان بزرگ‌تر و پیشکسوت‌مان هستند و من جوابشان را نمی‌دهم چون بزرگتر من هستند. حتما جایی بودند که صدای تماشاگران را نشنیدند. قربان شما بروم هواداران استقلال که به بازیکنان خودشان هم فحاشی کردند. آقای فنونی زاده قربان شکل ماهت بروم، ترابی چه کار کرده فحش خورده؟ من احترام خاصی برای ایشان قائلم اما مادرم خط قرمز من است و هیچکسی نمی‌تواند به او توهین کند.

راستی یک سیو دقیقه ۸۹ هم داشتی و دروازه تیم را نجات دادی.

در این مورد که اصلا حرفی ندارم چون موفقیت برای کل تیم بود. اگر من نبودم حتما یک بازیکن دیگری توپ را بیرون می‌کشید چون تمام تلاش ما برای موفقیت تیم است.

صحبت پایانی داری؟

بازهم می‌گویم قربان ادب و متانت هوادارانی که بعد از بازی آمدند صف خودشان را از آنهایی که فحش می‌دادند جدا کردند. این فوتبال تمام می‌شود و می‌رود و دوستی‌هاست که باقی می‌ماند. من هم برای تمام تیم‌ها و هوادارانشان احترام قائلم و همه مردم ایران را قلباً خیلی دوست دارم./خبرورزشی