به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ کمبود آب یکی از چالش‌های بزرگ زیست‌محیطی و اقتصادی کشورهایی است که در نواحی خشک و نیمه‌خشک قرار دارند و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.
بحران آب در ایران که به دلیل کاهش بارندگی‌ها، مدیریت نامناسب منابع آبی و تغییرات اقلیمی تشدید شده، تاثیرات عمیقی بر بخش‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی کشور گذاشته است. با توجه به رشد جمعیت و افزایش نیازهای صنعتی و کشاورزی، مشکلات مربوط به کمبود آب روز به روز پیچیده‌تر شده و نیاز به راهکارهای اساسی در مدیریت منابع آبی و تغییر الگوهای مصرف بیش از پیش احساس می‌شود.
در همین راستا علیرضا کفش کنان، کارشناس انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصاد معاصر گفت: نمی‌توانیم مشکلات فعلی آب کشور را فقط به تغییرات بارش‌ها نسبت دهیم. اگرچه ایران به طور معمول با خشکسالی روبه‌رو بوده اما سیستم‌های سنتی آبیاری همچون قنات‌ها، در گذشته توانسته بودند با مدیریت صحیح آب، کشور را حتی در شرایط خشکسالی تا سال‌ها پشتیبانی کنند. متاسفانه امروز شاهد آن هستیم که به جای استفاده از این سیستم‌ها، به سمت حفر چاه‌های عمیق و استفاده از موتورپمپ‌های قدرتمند رفته‌ایم که به دلیل تعرفه‌های رایگان آب کشاورزی، فشار زیادی بر منابع آب وارد می‌کند.
وی افزود: این وضعیت در حالی است که کشورهای زیادی مانند آمریکا، با وجود داشتن اقلیم‌های خشک و نیمه‌خشک، از روش‌های نوینی مانند بازچرخانی آب استفاده می‌کنند و آبی که مصرف می‌شود را پس از تبدیل به فاضلاب، به چرخه مصرف باز می‌گردانند. در ایران، با توجه به میزان بارش سالانه ۱۲۰ میلیارد مترمکعب از ۴۰۰ میلیارد مترمکعب بارش کل، باید سهم محیط زیست را از این منابع در نظر بگیریم و بر اساس آن مصرف کنیم.
کفش کنان تاکید کرد: برای رفع بحران‌های آبی، باید الگوی مصرف و کشاورزی را تغییر دهیم و به سمت کشت محصولات کم‌آب‌بر برویم. کشت محصولاتی مانند برنج در کنار رودخانه‌ها یا در استان‌های خشک مانند خوزستان، غیرمنطقی است. باید تغییرات لازم را در سیاست‌های کشاورزی و صنعتی کشور ایجاد کنیم تا منابع آب به طور پایدار مدیریت شوند.