به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ قرچک، شهرستانی در جنوب شرق استان تهران و در فاصله ۲۰ کیلومتری از پایتخت قرار دارد. مجاورت با تهران، دسترسی نسبتا آسان و قیمت مناسب مسکن باعث شده این شهرستان به یکی از مقاصد مهم مهاجرت برای اقشار مختلف تبدیل شود. در حال حاضر، حدود یک‌سوم جمعیت قرچک را مهاجران تشکیل می‌دهند که بسیاری از آنها برای فرار از هزینه‌های سنگین زندگی در تهران، به قرچک روی آورده‌اند.
رشد سریع جمعیت در این منطقه، در کنار توسعه نسبی زیرساخت‌ها، موجب گسترش ساخت‌وساز و رونق بازار مسکن شده است. قرچک از گذشته به واسطه خاک مرغوب و وجود کوره‌پزخانه‌ها به عنوان مرکز تولید آجر و سفال شناخته می‌شده و همین پیشینه، زمینه‌ساز شکل‌گیری محله‌های جدید و شهرک‌های مسکونی در اطراف آن شده است.
آب‌وهوای خشک و نیمه‌بیابانی منطقه و موقعیت آن در مسیر راه‌آهن تهران-مشهد، از عوامل موثر بر الگوی توسعه شهری به شمار می‌روند؛ به طوری که عبور راه‌آهن از جنوب شهر، مانع گسترش آن در این جهت شده و توسعه بیشتر در بخش‌های شمالی و شرقی صورت گرفته است.
با افزایش تقاضا برای مسکن، فرصت مناسبی برای سرمایه‌گذاری در بخش ساخت‌وساز در این شهرستان به وجود آمده است. همچنین پایین بودن نسبی قیمت زمین نسبت به مناطق اطراف تهران، باعث شده انبوه‌سازان و سازندگان مستقل به ساخت مجتمع‌های مسکونی در مقیاس‌های مختلف روی بیاورند.
در کنار مسکن، توسعه هم‌زمان صنعت و کشاورزی نیز از عوامل تثبیت جمعیت در این منطقه است. وجود منابع آبی، خاک حاصلخیز و اشتغال در بخش‌هایی چون صنایع ساختمانی، کشاورزی و صنایع تبدیلی، زمینه‌ساز مهاجرت معکوس و جذب خانوار‌های جدید شده که در جست‌وجوی مسکن ارزان و شرایط زندگی بهتر به قرچک نقل مکان کرده‌اند.
در مجموع، قرچک با توجه به موقعیت جغرافیایی، قیمت مناسب مسکن و ظرفیت‌های توسعه شهری، به یکی از گزینه‌های اصلی برای سکونت اقشار متوسط و کم‌درآمد در حاشیه تهران تبدیل شده و آینده آن، به سیاست‌های مدیریت شهری، توسعه زیرساخت‌ها و کنترل مهاجرت وابسته خواهد بود.