به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر، اشتفان پریزنر، رئیس دفتر هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل متحد در تهران، در مراسم روز جهانی اسکان بشر با تاکید بر بحران جهانی مسکن و ضرورت مقابله با چالش‌های شهری گفت: ایران مانند بسیاری از کشور‌ها با بحران جدی دسترسی به مسکن مواجه است و میلیون‌ها خانواده در تأمین سرپناه مناسب و مقرون به صرفه با مشکل روبه‌رو هستند.
وی با اشاره به تم جهانی امسال «پاسخ به بحران‌های شهری» افزود: شهر‌ها امروز تحت فشار بحران‌هایی، چون تغییرات اقلیمی، بی‌ثباتی سیاسی، درگیری‌ها و مهاجرت اجباری قرار دارند و بیش از ۱۲۳ میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل این عوامل آواره شده‌اند. او تاکید کرد که شهر‌ها علاوه بر اینکه محل تجمع مشکلات هستند، می‌توانند بستر اصلی یافتن راه‌حل‌های پایدار باشند.
پریزنر در توضیح وضعیت ایران اظهار داشت: جمعیت شهری ایران از سال ۱۹۵۶ تاکنون ۱۱ برابر شده و اکنون بیش از ۷۷ درصد مردم در شهر‌ها زندگی می‌کنند. سالانه حدود یک میلیون نفر به شهر‌ها مهاجرت می‌کنند و بر اساس برآورد‌های ملی، بین ۵ تا ۸ میلیون واحد مسکونی برای پاسخ به تقاضا و کاهش سکونتگاه‌های غیررسمی نیاز است. او افزود: «خانواده‌های شهری در ایران برای خرید یک واحد مسکونی کوچک به چندین دهه پس‌انداز نیاز دارند؛ وضعیتی که در بسیاری از کشور‌های جهان نیز مشاهده می‌شود.»
رئیس دفتر سازمان ملل در تهران از اولویت دولت ایران برای تأمین مسکن در برنامه هفتم توسعه قدردانی کرد و گفت: اهدافی همچون کاهش زمان انتظار برای خانه‌دار شدن، نوسازی بافت‌های فرسوده و توسعه روش‌های صنعتی‌سازی ساختمان نشان‌دهنده تعهد جدی دولت به راهکار‌های فراگیر است. وی این رویکرد را همسو با هدف یازدهم توسعه پایدار سازمان ملل دانست که بر «شهر‌ها و سکونتگاه‌های ایمن، پایدار و فراگیر» تاکید دارد.
او با اشاره به همکاری‌های سازمان ملل با ایران یادآور شد: پروژه‌هایی مانند تقویت تاب‌آوری بیمارستان‌ها در برابر زلزله و همکاری‌های اخیر در بازسازی پس از بحران، بخشی از اقدامات مشترک در جهت ارتقای تاب‌آوری شهری بوده است. این فعالیت‌ها در چارچوب «برنامه همکاری توسعه پایدار سازمان ملل و ایران» برای دوره ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۷ اجرا می‌شود.
پریزنر در پایان تاکید کرد: «سازمان ملل آماده است همراه با دولت ایران، دانشگاه‌ها، نهاد‌های مدنی و انجمن‌های حرفه‌ای برای تبدیل شهر‌ها به مکان‌هایی امن، پایدار و فراگیر تلاش کند. با همگرایی برنامه هفتم توسعه ملی و جنبش ملی مسکن ایران با چارچوب همکاری‌های سازمان ملل، می‌توان شهر‌هایی عادلانه‌تر، سبزتر و مقاوم‌تر ساخت که منزلت واقعی انسان‌ها را تضمین کند.»