به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ بانک جهانی در بخشی از گزارش جدید خود با موضوع منطقه غرب آسیا، به بررسی وضعیت فقر در کشورهای این منطقه از جمله ایران پرداخته است.
آمار ارائه شده از سوی این نهاد بین‌المللی نشان می‌دهد فقر در ایران از سال ۲۰۱۸ با وجود خروج آمریکا از برجام و بازگشت سیاست تحریم‌های حداکثری این کشور علیه ایران، کاهشی بوده است.
بر اساس تعریف بانک جهانی، درآمد کمتر از ۳ دلار در روز بر اساس شاخص قدرت خرید به عنوان فقر مطلق تلقی می‌شود. در سال ۲۰۱۸ جمعیت افرادی که در ایران درآمد کمتر از ۳ دلار در روز داشتند، ۳.۲ درصد بود اما این رقم در سال ۲۰۲۳ به ۲.۵ درصد کاهش یافته است.
بر این اساس، با وجود تشدید تحریم‌های غرب علیه کشورمان، فقر مطلق در ایران کاهش یافته و به ۲.۵ درصد جمعیت در سال ۲۰۲۳ رسیده است. یعنی ۲ میلیون و ۲۵۳ هزار نفر در این سال با فقر مطلق مواجه بوده‌اند. این در حالی است که میزان فقر مطلق در کشوری مثل سوریه طی این سال ۱۶.۵ درصد و لبنان ۵.۹ درصد بوده است.
بر اساس خط فقر نسبی که با درآمد روزانه ۸.۳ دلار در روز تعیین شده نیز وضعیت ایران در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال ۲۰۱۸ بهتر شده است. در سال ۲۰۱۸ بالغ بر ۴۲.۱ درصد جمعیت ایران درآمد کمتر از ۸.۳ دلار در روز داشته‌اند اما این رقم در سال ۲۰۲۳ به ۳۶.۱ درصد کاهش یافته است. بر این اساس، جمعیت دارای فقر نسبی در ایران کاهش یافته و به ۳۲ میلیون و ۶۶۱ هزار نفر رسیده است.
از جمله کشورهای منطقه که فقر نسبی بیشتری نسبت به ایران در سال ۲۰۲۳ داشته‌اند، می‌توان به سوریه، مصر و لبنان اشاره کرد. ۸۷.۹ درصد مردم سوریه در این سال درآمد کمتر از ۸.۳ دلار داشته‌اند و این رقم برای مصر، ۵۸.۵ درصد و لبنان ۵۰.۷ درصد بوده است.
البته آمار بانک جهانی نشان می‌دهد طی ۱۰ سال گذشته، فقر مطلق در ایران رشد داشته و از ۱.۹ درصد در سال ۲۰۱۳ به ۲.۵ درصد در سال ۲۰۲۳ رسیده اما فقر نسبی با کاهش مواجه شده و از ۳۹.۸ درصد به ۳۶.۱ درصد کاهش یافته است.