به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ خیابان استقلال تهران از جمله محدودههایی است که سکونت در آن بیشتر بر پایه ضرورت و دسترسی شکل گرفته تا جذابیتهای لوکس یا ایدهآل، بافت غالب این خیابان را آپارتمانهای چندطبقه تشکیل میدهند که بسیاری از آنها در دهههای گذشته ساخته شدهاند و کیفیت ساختشان در حد متوسط است؛ نه آنقدر مدرن و تازهساز که بتوان آن را لوکس دانست و نه آنقدر فرسوده که غیرقابل سکونت باشد اما در بسیاری از واحدها نیاز به بازسازی احساس میشود. قیمت خرید و اجاره در این محدوده نسبت به مناطق مرکزی و شمالی تهران پایینتر است اما همچنان برای خانوادههای متوسط فشار مالی قابل توجهی ایجاد میکند.
زندگی روزمره در خیابان استقلال با شلوغی و رفتوآمد دائمی گره خورده است، نزدیکی به بلوار هنگام و دسترسی به خطوط اتوبوس و مترو باعث شده این محله برای کسانی که رفتوآمد سریع و آسان را در اولویت قرار میدهند انتخابی عملی باشد. در عین حال تراکم جمعیت بالا و کمبود فضای سبز بزرگ، آرامش محیطی را کاهش داده و بیشتر کوچهها و خیابانها حالوهوای پررفتوآمد دارند. امکانات رفاهی مانند سوپرمارکت، نانوایی، داروخانه و فروشگاههای کوچک در دسترس است و همین موضوع زندگی روزمره را سادهتر میکند اما نبود مراکز تفریحی و فرهنگی بزرگ در نزدیکی، یکی از نقاط ضعف این محدوده محسوب میشود.
در مجموع، سکونت در خیابان استقلال بیشتر یک انتخاب واقعگرایانه است تا رویایی؛ انتخابی که بر پایه دسترسی مناسب، قیمت نسبی پایینتر و وجود امکانات اولیه شکل میگیرد، نه بر اساس کیفیت یا زیبایی خاص محله، این خیابان برای کسانی مناسب است که به دنبال رفع نیازهای روزمره و دسترسی سریع به حملونقل عمومی هستند و حاضرند در برابر این مزایا، شلوغی و کمبود آرامش محیطی را بپذیرند.