
شکافتن کوه، ساختن آینده؛ ایران شاهراه زیرزمینی ساخت که تاریخ مهندسی را بازنویسی کرد

به گزارش اقتصاد معاصر؛ افتتاح زیرگذر نیمهمسقف گویم، با حدود دو کیلومتر طول در شمالغرب شیراز، نه فقط یک پروژه زیرساختی، بلکه نماد بلوغ تکنولوژیک و توانمندی ملی در ساختوساز است. اجرای فناوری «دیوار دیافراگمی» برای نخستین بار در کشور، نشان داد که مهندسان ایرانی توان رویارویی با پیچیدهترین چالشهای فنی را دارند؛ آن هم بدون وابستگی به تجهیزات و قطعات خارجی.
صدای خِرچِ خِرچ دیوارها، نوای استقلال شد
در شرایطی که نبود نقشههای تأسیساتی، کوههای سختگذر، سرمای زیر ۱۰ درجه و حجم عظیم خاکبرداری هرکدام میتوانست یک مانع جدی باشد، مهندسان قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء (ص) با تکیه بر دانش، تجربه و اراده مثالزدنی، پروژه را ظرف ۲ سال به پایان رساندند؛ کاری که با روشهای سنتی، ۵ سال زمان میبرد.
ایران تولیدکنندهای در کلاس جهانی
مصاحبه اختصاصی با مهندس محمد رستمی – مدیرعامل هلدینگ تخصصی نیرو قرارگاه خاتمالانبیاء (ص):
"این پروژه، گواهی بر این است که ایران فقط مصرفکننده فناوری نیست؛ ما اکنون تولیدکنندهای در کلاس جهانی هستیم."
در گفتوگوی اختصاصی با خبرنگار جوان، مهندس رستمی درباره این دستاورد تاریخی گفت :ما در شرایطی وارد پروژه شدیم که گره کور ترافیکی برای سالها مردم را اذیت میکرد. طرحهای قبلی همه شکست خورده بودند. دیوار دیافراگمی، فناوری خاصی بود که نخستینبار در کشور پیادهسازی شد و نیاز به تجهیزات خارجی را صفر کرد. این فقط یک پروژه عمرانی نیست؛ یک نقطه عطف در خودباوری ملی است.
او در ادامه گفت :با همان دانشی که در پروژههای ملی و فراملی به دست آوردیم، طرحی را طراحی کردیم که در آن سرعت، ایمنی، دقت و زیبایی در کنار هم معنا پیدا کنند. این پروژه از نظر سرعت اجرا رکورد زد و با ایمنی کامل تحویل داده شد.
مهندسی در خدمت مردم: از زیبایی بصری تا حفاظت از مشاغل
ویژگی منحصربهفرد پروژه، نیمهمسقف بودن آن است که علاوهبر جلوگیری از آلودگی صوتی و نوری، نورگیری را بهبود داده و فضای بصری را ارتقا بخشیده است. همچنین ایجاد راههای محلی برای دسترسی کسبه و عدم لطمه به پلاکهای تجاری، نشان داد که مهندسی انسانی، ممکن و اجرایی است.
دیپلماسی مهندسی: ایران پیشتاز فناوری بومی در منطقه
در طراحی نمای این پروژه نیز شاهکاری نهفته است. نماهایی که با الیاف شیشهای طراحی شده بود و میبایست از خارج از کشور وارد شود، اکنون به همت مهندسان ایرانی، با همان کیفیت و وزن کمتر، به صورت بومی تولید شده است. این یعنی عبور از مرزهای مصرفگرایی و ورود به قلمرو طراحی مستقل.
جغرافیای پیوندها: تلاقی سه استان در یک شاهراه زیرزمینی
این شاهراه استراتژیک نه تنها شمالغرب شیراز را به استانهای کهگیلویه و بویراحمد و اصفهان متصل میکند، بلکه مسیرهای گردشگری، تجاری و فرهنگی را نیز در یک نقطه گره میزند؛ نقطهای که از این پس، قلب تپنده توسعه منطقهای خواهد بود.
فکتشیت پروژه:
طول پروژه: حدود ۲ کیلومتر
فناوری ویژه: اجرای دیوار دیافراگمی برای نخستینبار در ایران
مدت زمان اجرا: کمتر از ۲ سال (رکورد در نوع خود)
کاهش قابل توجه ترافیک، ایمنی بالاتر، مصرف سوخت پایینتر
نما: بومیسازی شده از الیاف شیشهای با کیفیت بالا
مشارکت مستقیم بیش از ۲۸۰ نفر، اشتغالزایی غیرمستقیم برای ۵۰۰ نفر
اجرا حتی در دمای منفی و شرایط سخت جغرافیایی
جلوگیری از آسیب به کسبوکارهای محلی در طول پروژه
گرههایی که با کلید بومی گشوده میشوند
پروژه زیرگذر گویم، سمبل روشنی از آیندهای است که در آن، «مهندسی بومی» نه تنها پاسخگوی نیازهای داخلی است، بلکه میتواند الگویی برای جهان در عبور از بحرانهای زیرساختی باشد. امروز شیراز فقط صاحب یک زیرگذر جدید نشده، بلکه صاحب یک افتخار جهانی شده است.