
تفکر تولید برای صادرات و توسعه تجارت، در ایران پرورده نشده است

به گزارش اقتصاد معاصر؛ از سازمان توسعه تجارت ایران، محمدعلی دهقان دهنوی،رئیس سازمان توسعه تجارت ایران در نشست «بررسی پیمانهای منطقهای در افزایش سهم ایران در تجارت جهانی» در محل دانشگاه شهید بهشتی، افزود: اگر این تفکر بالنده شود، دیگر محدود به بازار داخلی نخواهیم بود و در عرصه رقابت جهانی موفق خواهیم شد. راز کار چینیها در این نگاه نهفته است.
معاون وزیر صمت با تاکید بر اینکه حجم قابل توجهی از کالاهای صادراتی ایران بینیاز از بازاریابی بینالمللی هستند، تصریحکرد: سنگ آهن، کنسانتره، گندله، مواد خام و نیمه خام مواد اولیه کارخانه هستند و تولیدکنندگان کشورهای دیگر بدون بازارسازی ما نیاز خود را از ایران خریداری میکنند؛ این مهم نشان میدهد که ما از صادرات غیرنفتی ۵۸ میلیارد دلاری، حداقل برای ۳۰ تا ۴۰ میلیارد دلار آن برنامهریزی و تلاش چندانی نمیکنیم.
رئیسکل سازمان توسعه تجارت ایران با اشاره به عضویت ایران در پیمانهای منطقهای بریکس، شانگهای و اتحادیه اقتصادی اوراسیا، گفت: همگراییها در عضویت در این پیمانها چندان بر حول محور اقتصادی بنا نشده است.
وی خاطرنشان کرد: هرچند اصل موضوع، بهویژه اینکه یک جانبهگرایی آمریکا را صحنه بینالمللی تقلیل میدهد خوب است و حضور ما را در صحنه بینالمللی افزایش میدهد، اما داستان در اتحادیه اقتصادی اوراسیا متفاوت است.
دهقاندهنوی بیانداشت: در این موافقتنامه مقررات گمرکی، استانداردها و روابط تجاری در قالب اتحادیه اقتصادی اوراسیا هماهنگ شده است و به نظر میرسد با صفر شدن تعرفه ۸۷ درصد از کالاها حجم تجارت ایران با اعضای این اتحادیه نسبت به گذشته افزایش پیدا کند.
این مقام مسئول یادآور شد: در گذشته بنگلادش، جزو کشورهای فقیر معرفی میشد اما این کشور توانست در حوزههایی که در آنها مزیت داشت رشدهای قابل توجهی کند.
وی گفت: هرچند هنوز بنگلادش در دسته کشورهای توسعه یافته جای نمیگیرد، اما تجارت، اقتصاد، اشتغال و سطح درآمد مردم آن رشد کرده است و توانست جایگاه اجتماعی خود را ارتقا داد.
دهقان دهنوی با بیان اینکه ایران چگونه باید جایگاه خود را بین دیگر کشورهای ارتقا بدهد، ادامهداد: یکی از کانالهایی که همه کشورها برای رسیدن به مرحله توسعه یافتگی طی کردهاند از طریق تجارت بود؛ بدین معنا که تجارت ابزاری برای توسعه کشورهاست.
معاون وزیر صمت با گریزی بر تفکر جایگزینی واردات در ایران، افزود: مطابق با این نظرگاه، هر کالایی که وارد کشور میشود اگر بتوان در داخل آن را ساخت، یک قدم به جلو حرکت کردهایم؛ این تفکر بر اصول نادرستی پایهریزی نشده بود چراکه اگر بتوان کالایی را تولید کرد، ارزش افزوده آن در فرآیند تولید عاید کشور میشود و در منابع ارزی نیز صرفهجویی میشود که میتوان کالاهایی را وارد کرد که در نهایت به تولید کمک میکند.
وی ادامه داد: به نظر میرسد هیچ کشوری نتوانست با پی گرفتن این سیاست تبدیل به کشوری توسعه یافته در زمینه تجارت شود. اینجا این پرسش مطرح است که آیا هم اکنون از این تفکر خارج شدیم؟ پاسخ این است که در ظاهر بله اما در باطن چنین نیست.