
تعطیلی بورس گامی برای آرامش روانی بازار

به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ تصمیم به تعطیلی بازار سرمایه ایران پس از حملات اخیر اسرائیل به ایران، اقدامی بود که با هدف حفاظت از سرمایههای مردم و جلوگیری از نوسانات شدید بازار اتخاذ شد. این تصمیم، به ویژه در شرایط بحرانی که عدم قطعیت و هیجانات روانی میتواند به ضررهای گسترده منجر شود، از منظر مدیریت ریسک اقتصادی قابل دفاع است.
چرا این تصمیم باید گرفته میشد؟
در شرایطی که تنشهای ژئوپلیتیکی، مانند حملات نظامی اسرائیل به ایران، اقتصاد کشور را تحت تاثیر قرار میدهد، بازارهای مالی به شدت به اخبار و شایعات حساس میشوند. در ایران، پس از حملات ۵ آبان ۱۴۰۳ (۲۶ اکتبر ۲۰۲۴)، ارزش پول ملی در بازارهای غیررسمی حدود ۱۲ درصد کاهش یافت و قیمت دلار به بیش از ۹۵ هزار تومان رسید. این نوسانات نشاندهنده واکنش سریع بازار به عدم قطعیت سیاسی بود.
بورس به عنوان یکی از مهمترین شاخصهای اقتصادی، در چنین شرایطی میتواند به محل تصمیمگیریهای هیجانی تبدیل شود. سرمایهگذاران خرد که بخش قابل توجهی از فعالان بازار ایران را تشکیل میدهند، ممکن است تحت تاثیر ترس یا شایعات، اقدام به فروش گسترده سهام کنند که این امر به سقوط شاخصها و زیانهای سنگین منجر میشود.
علاوه بر این، زیرساختهای بازار سرمایه ایران، از جمله سیستمهای نظارتی و مکانیزمهای مدیریت بحران، در مقایسه با بازارهای پیشرفته، محدودیتهایی دارند. در شرایط بحرانی، احتمال اختلال در معاملات، تاخیر در تسویه یا حتی مشکلات فنی افزایش مییابد. تعطیلی بازار به سیاستگذاران فرصت میدهد تا با ارزیابی دقیقتر وضعیت، اقدامات لازم برای تثبیت بازار را برنامهریزی کنند.
سخنگوی دولت نیز تاکید کرد که این تصمیم برای حفاظت از سرمایههای مردم بوده و تا بازگشت ثبات به بازار ادامه دارد.
چرا این تصمیم درست بود؟
تصمیم به تعطیلی موقت بورس ایران از چند جهت قابل توجیه است. نخست، این اقدام از تشدید زیانهای مالی جلوگیری کرد. تجربه نشان داده که در بحرانهای مشابه، فروشهای هیجانی میتواند شاخصهای بورس را به سطوح غیرمنطقی برساند. برای مثال، در پی حملات ایران به اسرائیل در سال ۲۰۲۴، بازار ارزهای دیجیتال شاهد افت ۲ رقمی قیمتها بود. در بورس ایران که سرمایهگذاران خرد نقش پررنگی دارند، چنین افتی میتوانست اعتماد عمومی به بازار را به شدت تضعیف کند.
دوم، تعطیلی بازار به دولت و بانک مرکزی امکان داد تا اقدامات تثبیتی، مانند کنترل بازار ارز را با تمرکز بیشتری اجرا کنند. این هماهنگی بین سیاستهای پولی و مالی برای جلوگیری از بحرانهای گستردهتر ضروری است.
سوم، این تصمیم با ایجاد وقفهای در معاملات، به سرمایهگذاران فرصت داد تا با آرامش بیشتری اخبار را تحلیل کنند و از تصمیمگیریهای شتابزده پرهیز کنند.
اگر بازار تعطیل نمیشد، چه اتفاقی میافتاد؟
در صورت باز ماندن بازار، احتمال سقوط شدید شاخصها به دلیل فروشهای گسترده وجود داشت. این امر نه فقط به زیان سرمایهگذاران بود، بلکه میتوانست اثرات دومینویی بر سایر بخشهای اقتصاد مانند بانکها و شرکتهای بورسی داشته باشد. کاهش ارزش سهام شرکتها میتوانست تامین مالی آنها را مختل کند و به مشکلات عملیاتی منجر شود. همچنین، افت شدید بازار میتوانست اعتماد عمومی به سیاستهای اقتصادی دولت را کاهش دهد و به بیثباتی اجتماعی دامن بزند.
موارد مشابه در سایر کشورها
تعطیلی بازارهای مالی در شرایط بحرانی در کشورهای دیگر نیز سابقه دارد. برای مثال، پس از حمله روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، بورس مسکو (MOEX) به مدت یک ماه تعطیل شد تا از فروپاشی بازار در برابر تحریمها و خروج سرمایه جلوگیری شود. این اقدام، هرچند بحثبرانگیز بود اما به دولت روسیه فرصت داد تا اقدامات تثبیتی مانند محدودیت بر خروج ارز و حمایت از روبل را اجرا کند.
در آمریکا نیز، پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، بورس نیویورک (NYSE) به مدت چهار روز تعطیل شد تا از نوسانات شدید و زیانهای گسترده جلوگیری شود. این تعطیلی به مقامات مالی فرصت داد تا نقدینگی لازم را تامین و اعتماد سرمایهگذاران را بازگردانند.
در مصر، پس از تشدید تنشهای خاورمیانه در ژوئن ۲۰۲۵، شاخص اصلی بورس این کشور بدترین عملکرد را در منطقه ثبت کرد. این نمونهها نشان میدهند که تعطیلی موقت بازارها در شرایط بحرانی، رویکردی رایج برای مدیریت ریسک است.
در مجموع، تعطیلی بازار سرمایه ایران پس از حملات اسرائیل، تصمیمی منطقی و پیشگیرانه بود که از زیانهای گسترده به سرمایهگذاران جلوگیری کرد. این اقدام با ایجاد فرصت برای سیاستگذاری و کاهش هیجانات بازار، به تثبیت اقتصاد در کوتاهمدت کمک میکند.
موارد مشابه در روسیه، آمریکا و سایر کشورها نشاندهنده اثربخشی این استراتژی در شرایط بحرانی است. با این حال، تداوم تعطیلی نیازمند برنامهریزی دقیق برای بازگشایی بازار با کمترین آسیب است تا اعتماد سرمایهگذاران حفظ شود.