توسعه کشور

در شرایطی که کشورهای توسعه‌یافته با اتکا به درآمدهای مالیاتی، زیرساخت‌های پایدار خود را می‌سازند و مسیر رشد را هموار می‌کنند، ایران همچنان با سهمی کمتر از ۵ درصدی مالیات از تولید ناخالص داخلی دست و پنجه نرم می‌کند؛ سهمی ناچیز که نه‌ فقط بازتابی از ضعف‌های ساختاری نظام مالیاتی است، بلکه اقتصاد کشور را در گرداب وابستگی به نفت، نابرابری اجتماعی و توسعه‌نیافتگی گرفتار کرده است.

سوریه دیگر کشوری مستقل نیست؛ نفتش در تصرف بیگانگان، اقتصادش گروگان تحریم‌ها و آینده‌اش در گرو معامله‌گرانی است که «بازسازی» را با «تجزیه» تاخت می‌زنند.

بنیاد آمریکایی هریتج از صعودی شدن وضعیت آزادی اقتصادی در ایران پس از ۵ سال نزول خبر داد و ایران را در تبه ۱۶۹ جهان از این نظر قرار داد.

جزیره هرمز، نگین خلیج‌ فارس، نه امروز که سال‌هاست قربانی بی‌تدبیری‌ها و رانت‌خواری‌ها شده است، در حالی که تخریب طبیعت خاک سرخ هرمز این روزها بهانه برای سرزنش مردم شده، اصل ماجرا فراتر از یادگاری‌بردن گردشگران است؛ ماجرا به سیاست‌های غلط، بی‌برنامه‌گی‌ها و سوداگری‌هایی بازمی‌گردد که سال‌هاست سرمایه‌های ملی را به تاراج برده‌اند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی با تاکید بر پیشرفت بخش خصوصی ایران در دوران تحریم، این موفقیت را نتیجه نوآوری، کاهش وابستگی به واردات و توسعه بازارهای داخلی دانستند. در سال‌های اخیر، بخش خصوصی با انعطاف‌پذیری و بهره‌گیری از فرصت‌های داخلی و منطقه‌ای، توانسته در برابر فشارهای اقتصادی مقاومت کند. هرچند چالش‌هایی همچنان باقی است اما تجربه تحریم‌ها نشان داد که بخش خصوصی ایران، عاملی کلیدی در رشد و خودکفایی اقتصادی کشور است.

وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه توسعه کشور از مسیر دریا می‌گذرد، توسعه دریایی را لوکوموتیو پیشران اقتصادی کشور توصیف کرد و گفت: در این زمینه آماده شنیدن مشکلات بخش خصوصی و حل و فصل آنها هستیم.