عطا بهرامی، کارشناس اقتصادی در گفت‌و‌گو با خبرنگار اقتصاد معاصر اظهار داشت: تورم باعث کاهش ارزش پول و ایجاد پدیده «پول سوزان» می‌شود. به این معنا که نگهداری نقدینگی منجر به زیان شده و افراد را به سوی تبدیل به دارایی سوق می‌دهد. در سطح کلان، بخش زیادی از نقدینگی از طریق وام‌های بانکی ایجاد می‌شود، در حالی که مردم عادی، سرمایه‌های خرد خود را صرف خرید می‌کنند و افراد دارای سرمایه‌های کلان از وام‌های بانکی استفاده کرده و در بسیاری از موارد این منابع را به دارایی‌هایی تبدیل می‌کنند و بازپرداخت وام را به تعویق می‌اندازند.
وی در ادامه گفت: در حال حاضر اقتصاد با مشکل رکود تورمی مواجه است؛ به این معنا که همزمان با افزایش سطح عمومی قیمت‌ها، تولیدکنندگان به دلیل کاهش تقاضای موثر با ظرفیت پایین فعالیت می‌کنند که علت اصلی این مشکل، سرکوب دستمزد در سال‌های اخیر بوده و منجر به کاهش قدرت خرید مردم شده است. در چنین شرایطی، اعطای وام‌های کلان به تولیدکنندگان بدون افزایش قدرت خرید مصرف‌کنندگان بی‌فایده خواهد بود.
بهرامی در خصوص وام‌های بانکی تولیدکنندگان بیان کرد: وام‌های بانکی عمدتا به سمت تولیدکنندگان هدایت می‌شوند اما به دلیل نبود تقاضای کافی بسیاری از این منابع از کشور خارج شده یا صرف فعالیت‌های غیرمولد می‌شود. این روند نه فقط به بهبود تولید منجر نمی‌شود، بلکه به افزایش بدهی‌های معوق و خروج سرمایه دامن می‌زند.
این کارشناس اقتصادی معتقد است که راه‌حل موجود این است که از طریق مدیریت بودجه دولت و نظام بانکی، تورم را مهار کنیم تا اقتصاد آرام شود. در کنار این باید دستمزد‌ها را افزایش دهیم تا مردم توان خرید داشته باشند و زمانی که توان خرید مردم بالا برود، دولت می‌تواند مالیات بیشتری دریافت کرده و هزینه‌های لازم را انجام دهد و وضعیت صندوق‌های مالی بهبود یابد.
وی همچنین گفت: در واقع، دو پایه اصلی مهار تورم و افزایش قدرت خرید برای بهبود وضعیت اقتصادی وجود دارد. اگر یارانه‌ها نیز هدفمند شوند قدرت خرید خانوار‌ها بیشتر خواهد شد. به عنوان مثال اگر درآمد فردی افزایش یابد، این فرد پول خود را از کشور خارج نمی‌کند، بلکه در بازار داخلی خرید بیشتری انجام می‌دهد.