از میخکوب ارزی تا تاثیر ناترازی انرژی بر بخش تولید

به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ روزنامه‌های مهم کشور در گزارش‌های اقتصادی امروز خود به موضوعاتی از جمله طرح تثبیت نرخ ارز، مواضع دوگانه آمریکا در قبال صادرات نفت ایران، ناترازی انرژی در صنایع و تمرکز صنایع آب‌بر در مناطق کم‌آب پرداخته‌اند. 

روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی با عنوان «میخکوب اقتصاد یا میخکوب ارز؟» به طرح تغییر نظام ارزی به «میخکوب تعدیل‌شونده» با نرخ ۲۸۵۰۰ تومان اشاره دارد. این روزنامه نوشت: «طرح مجلس برای تثبیت نرخ ارز، با هدف مهار تورم و حمایت از تولید، شامل پیمان‌سپاری ارزی و مدیریت تقاضاست. کارشناسان هشدار می‌دهند که این سیاست، سرکوب ارزی را تکرار کرده، فساد و جهش ارزی را تشدید می‌کند و با نقش جهانی دلار در تضاد است.» 

روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «نفت سردرگم» به مواضع متناقض آمریکا درباره صادرات نفت ایران پرداخته است. این روزنامه توضیح می‌دهد: «ترامپ ابتدا به چین اجازه خرید نفت ایران داد اما حالا توقف آن را شرط مذاکرات تجاری قرار داده است. چین، تنها مشتری اصلی نفت ایران در تحریم‌ها است و تحت فشار این تناقض قرار گرفت. این سیاست دوگانه، برنامه‌ریزی صادراتی ایران را مختل کرده و وابستگی به چین را پرریسک‌تر می‌کند. این سردرگمی، ثبات درآمدی ایران را تهدید کرده و نیاز به دیپلماسی اقتصادی فعال برای تنوع‌بخشی به بازارها را برجسته می‌سازد.»

روزنامه وطن امروز نیز در گزارشی با عنوان «ناترازی؛ التهابی زیر پوست تولید» به بحران انرژی اشاره دارد. این روزنامه یادآور می‌شود: «ناترازی انرژی ناشی از مصرف بالا و کمبود سرمایه‌گذاری، تولید صنایع فولاد، پتروشیمی و سیمان را ۱۰ تا ۳۰ درصد کاهش داده است. خاموشی‌های گسترده، هزینه‌های تولید را افزایش داده و تعهدات صادراتی را مختل کرده است. ضعف سیاست‌گذاری و بی‌توجهی به انرژی‌های تجدیدپذیر، این بحران را تشدید کرده است. این ناترازی، رقابت‌پذیری صنایع را کاهش داده و نیاز به اصلاحات ساختاری و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انرژی را ضروری ساخته است.» 

روزنامه فرهیختگان در گزارشی با عنوان «فاجعه‌ای به نام صنعت در کویر» به توزیع نادرست صنایع آب‌بر پرداخته است. این روزنامه توضیح می‌دهد: « تمرکز ۷۴ واحد صنعتی آب‌بر در خوزستان، ۶۹ در تهران، ۵۷ در فارس و ۵۳ در اصفهان، بحران آب را تشدید کرده است. این توزیع ناهماهنگ، تبعات اکولوژیک، اجتماعی و امنیتی به دنبال دارد. جابه‌جایی صنایع به مناطق ساحلی و استفاده از پساب، می‌تواند فشار بر منابع آب را کاهش دهد. این وضعیت، نیاز به بازنگری فوری در مکان‌یابی صنایع و سیاست‌های مدیریت آب را برجسته می‌کند.»