غرق کردن مراکز داده در اقیانوس؛ نوآوری سبز چین یا تهدیدی برای حیات دریایی؟
به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ در حالی که جهان با بحران مصرف بالای آب و انرژی در مراکز داده دستوپنجه نرم میکند. چین با اقدامی غیرمنتظره غرق کردن یک مرکز داده در اعماق اقیانوس به سراغ راهحلی تازه رفته است. این پروژه که در منطقه ویژه لینگانگ شانگهای اجرا میشود، حدود ۲۲۶ میلیون دلار هزینه داشته و هدف آن کاهش مصرف آب، استفاده از انرژی بادی و کاهش ردپای کربنی صنعت فناوری است.
مراکز داده، به ویژه موردهایی که برای آموزش مدلهای هوش مصنوعی مورد استفاده قرار میگیرند، از بزرگترین مصرفکنندگان آب و برق در جهان هستند. فرآیند خنکسازی آنها از طریق تبادل حرارتی فشار زیادی بر منابع آب وارد میکند و در برخی مناطق موجب تشدید کمآبی و افزایش هزینه انرژی شده است. ایده استفاده از آب اقیانوس برای خنکسازی طبیعی در نگاه اول نوآورانه به نظر میرسد اما کارشناسان هشدار میدهند که ممکن است پیامدهای ناخواستهای برای محیطزیست داشته باشد.
طبق گزارش نشریه Wired، مرکز داده زیرآبی شانگهای در حال حاضر ظرفیت ۲۴ مگاواتی دارد که معادل یک مرکز داده متوسط پیش از دوران هوش مصنوعی است. هرچند این توربینها در محل نصب نشدهاند و برق از فاصلهای دور منتقل میشود، بیش از ۹۵ درصد انرژی مورد نیاز این مرکز از توربینهای بادی دریایی تامین میشود. نگرانی اصلی دانشمندان گرمای تولیدشده از سرورهاست که میتواند دمای آب اطراف را افزایش داده و به اکوسیستم دریایی آسیب برساند.
نمونهای مشابه در ایالات متحده توسط استارتاپی به نام NetworkOcean انجام شد، این شرکت بدون اخذ مجوزهای رسمی یک کپسول حاوی سرورهای GPU را در خلیج سانفرانسیسکو مستقر کرد. دانشمندان هشدار دادند که حتی افزایش جزئی دمای آب میتواند باعث رشد جلبکهای سمی، کاهش اکسیژن محلول و در نهایت تهدید حیات آبزیان شود. پژوهشهای علمی نیز نشان دادهاند که رویدادهایی مانند موجهای گرمای اقیانوسی در نزدیکی این مراکز میتواند شرایطی ایجاد کند که آبزیان در آن دچار خفگی شوند.
در چین این پروژه با رعایت کامل مقررات و دریافت مجوز از آکادمی فناوری اطلاعات و ارتباطات چین وابسته به دولت اجرا شده است، این کشور هدفگذاری کرده تا پایان سال ۲۰۲۵ میانگین شاخص بهرهوری مصرف انرژی (PUE) مراکز داده خود را از ۱.۵۶ به ۱.۵ کاهش دهد؛ اقدامی که میتواند نقش مهمی در کاهش مصرف انرژی جهانی داشته باشد.
با وجود تفاوتهای آشکار میان نظامهای نظارتی چین و آمریکا، یک حقیقت انکارناپذیر باقی میماند اقیانوس منبعی مشترک برای همه ملتهاست، اگرچه غرق کردن مراکز داده در آبهای عمیق میتواند پاسخی نوآورانه به چالشهای زیستمحیطی باشد، اما تا زمانی که اثرات حرارتی و اکولوژیکی آن بهطور کامل بررسی نشده است، نمیتوان با اطمینان گفت این فناوری آیندهگرا به نفع زمین یا تهدیدی تازه برای آن خواهد بود.
