خروج کشور از باتلاق اتلاف انرژی به شرط حمایت دولت از سازمان بهینهسازی
آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در گفتوگو با خبرنگار اقتصاد معاصر با اشاره به اهمیت ایجاد سازمان بهینهسازی و مدیریت راهبردی انرژی اظهار داشت: تشکیل این سازمان نقش تعیینکنندهای در کاهش اتلاف عظیم انرژی و ساماندهی تصمیمگیری در حوزههای مختلف انرژی کشور خواهد داشت.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران گفت: در یک سالونیم گذشته اراده جدی برای تاسیس این سازمان ذیل ریاستجمهوری شکل گرفت و نتیجه آن، راهاندازی این سازمان به ریاست «سقاب اصفهانی» از سوی رئیسجمهور شد که وی به عنوان معاون رئیسجمهور در این حوزه فعالیت خواهد کرد.
به گفته وی ضرورت فوری ساماندهی تصمیمگیریهای پراکنده در حوزه نفت، گاز، انرژیهای فسیلی و برق موجب شد این سازمان راهاندازی شود، اتلاف انرژی و هدررفت منابع اقتصادی کشور ناشی از سالها نابسامانی مدیریتی است، در این راستا ایجاد انسجام در تصمیمگیریها میتواند مسیر بهبود بهرهوری را هموار کند؛ تشکیل این سازمان یک گام درست در مسیر اصلاح ساختار انرژی کشور است.
نجفی با تاکید بر ضرورت حمایت جدی رئیسجمهور و همکاری همه دستگاههای دولتی با سازمان بهینهسازی و مدیریت راهبردی انرژی، هشدار داد: اگر همکاری دستگاهها با سازمان مذکور ضعیف باشد، این سازمان نیز مانند بسیاری از نهادهای تاسیسشده در گذشته، ممکن است به حاشیه رانده شود.
وی تصریح کرد: بهرهگیری از توان و ایدههای بخش خصوصی باید جزء نظام مسائل اصلی سازمان بهینهسازی و مدیریت راهبردی انرژی باشد و بدون مشارکت فعال بخش خصوصی، اثربخشی لازم، محقق نخواهد شد.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران بیان کرد: بخش خصوصی از جمله کمیسیون انرژی و فدراسیون صنعت نفت، آمادهاند تا با پیشنهاد، نظارت و مشارکت به تقویت عملکرد این سازمان کمک کنند تا کشور از «باتلاق اتلاف انرژی» خارج شود.
هر پروژه ارتقای بهرهوری باید دارای مدل مالی منطقی و بازگشت سرمایه روشن باشد
نجفی در ادامه درباره همکاری بانکهای کشور برای تامین سرمایه در گردش واحدهای تولیدی گفت: اکنون بسیاری از واحدهای تولیدی برای تامین منابع مورد نیاز بهینهسازی مصرف انرژی با چالش جدی روبهرو هستند.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران افزود: افزایش بهرهوری نیازمند سرمایه، دانش فنی، تخصص و فناوری بهروز است و کمبود نقدینگی و فرسودگی تجهیزات از موانع اصلی واحدها در اجرای طرحهای بهینهسازی است. هر پروژه ارتقای بهرهوری باید دارای مدل مالی منطقی و بازگشت سرمایه روشن باشد تا سرمایهگذاران بتوانند هزینههای انجامشده را در زمان مناسب مستهلک کنند.
