
شرکتهای واسطهگر سد ورود دانشبنیانها به بورس/ ناترازی هزینه تولید را افزایش داد

سید محسن میرصدری، رئیس کمیسیون کسبوکارهای دانشبنیان اتاق بازرگانی ایران در گفتوگو با خبرنگار اقتصاد معاصر به تشریح موانع پیش روی شرکتهای دانشبنیان و اقدامات لازم برای کاهش ریسک سرمایهگذاری و بهبود محیط کسبوکار پرداخت.
وی افزود: شرکتهای دانشبنیان به عنوان موتور محرک اقتصاد در جهان، در ایران نیز نقش کلیدی دارند. برای حرکت به سمت اقتصاد دانشبنیان، باید مواردی را رعایت کنیم تا قیمت تمامشده محصولات کاهش یابد، پیچیدگی تولید افزایش پیدا کند، کیفیت بالا رود و محصولی رقابتی برای بازار داخلی و صادرات تولید شود.
میرصدری با اشاره به تاکید رهبر انقلاب بر سرمایهگذاری گفت: نیازهای شرکتهای دانشبنیان در مراحل مختلف رشد، از استارتاپ تا تولید صنعتی و صادرات، متفاوت است. سیاستگذاران، نمایندگان مجلس و دولت باید رفتار متناسبی با این مراحل داشته باشند.
وی افزود: برای شرکتهای کوچک و متوسط (SME) و شرکتهای بزرگ، الزامات متفاوتی وجود دارد.
وی یکی از موانع اصلی را تامین مالی دانست و پیشنهاد داد: مشابه ماده ۱۱ قانون جهش تولید دانشبنیان که اعتبار مالیاتی را به کارگروه شورای عالی دانشبنیان واگذار کرد، پذیرش شرکتهای دانشبنیان در بازار سرمایه نیز باید به این کارگروه سپرده شود تا فرآیند ورود به بورس تسهیل گردد. شرکتهای واسطهای هستند که برای آمادهسازی ورود به بورس هزینههای بالایی دریافت میکنند و مانعی جدی هستند.
میرصدری به موضوع وثیقه اشاره کرد و گفت: اگر داراییهای شرکتهای دانشبنیان به عنوان وثیقه پذیرفته شود، تامین مالی از طریق سیستم بانکی آسانتر خواهد شد.
وی همچنین خواستار جلوگیری از رقابت نهادهای دولتی با بخش خصوصی، به ویژه در حوزه دانشبنیان شد و افزود: دولت باید صراحتا از رقابت با بخش خصوصی کنار بکشد.
وی با انتقاد از قیمتگذاری دستوری اظهار کرد: قیمتگذاری دستوری باید حذف شود تا تعرفههای تجهیزات عادلانه باشد. با رفع تحریمها و باز شدن بازار، باید بازار داخلی را برای شرکتهای دانشبنیان ایمن کنیم.
میرصدری همچنین به ماده ۱۶ قانون جهش تولید دانشبنیان اشاره کرد که بخشی از جریمه مصرفکنندگان بالای یک مگاوات برق باید صرف توسعه انرژیهای تجدیدپذیر و حمایت از شرکتهای دانشبنیان شود اما این قانون به درستی اجرا نمیشود.
وی مشکلات زیرساختی، به ویژه تخصیص ارز و ثبت سفارش را چالش دیگر شرکتهای دانشبنیان کوچک و متوسط دانست و گفت: تاخیر ۱۲ ماهه در ترخیص تجهیزات، با توجه به سرعت تغییر تکنولوژی، به ضرر این شرکتهاست. باید اهلیت شرکتهای دانشبنیان در اولویت قرار گیرد و استعلام از معاونت علمی یا وزارتخانههای مربوطه انجام شود.
میرصدری به ناترازی انرژی اشاره کرد و افزود: ناترازی برق باعث شده است برخی شرکتهای دانشبنیان به ژنراتورها و باتریها روی بیاورند که هزینه تولید را افزایش میدهد.
در حوزه صادرات نیز، وی خواستار استفاده از رایزنهای تجاری آشنا به اکوسیستم دانشبنیان و صدور گواهینامههای بینالمللی برای محصولات شد تا اعتماد خریداران داخلی و خارجی جلب شود.
وی به چالش نگهداشت نیروی انسانی نیز اشاره کرد و پیشنهاد داد: باید شبکهای از متخصصان ایرانی شاغل در شرکتهای بزرگ بینالمللی ایجاد شود تا از دانش آنها در زمانهای آزادشان استفاده کنیم. این رویکرد میتواند سرمایهگذاری و انتقال دانش فنی را تسهیل کند.
میرصدری تاکید کرد: این موارد فقط بخشی از چالشهاست و رفع آنها نیازمند همکاری همهجانبه دولت، مجلس و بخش خصوصی است.