از سهم مسکن در هزینههای خانوار تا زمینخواری در شهرکهای صنعتی
به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ روزنامههای مهم کشور در گزارشهای اقتصادی امروز خود به موضوعات مختلفی اعم از سهم مسکن در هزینههای زندگی شهری، نوبلیستهای اقتصادی سال ۲۰۲۴، افزایش ثروت و توسعه ۱۵ شهر در جهان، سیاستهای تجاری ایران در منطقه و آسیا، وضعیت تورمی ونزوئلا، عوامل عقبماندگی صنایع، آسیبشناسی صنعت خودرو و زمینخواری در شهرکهای صنعتی پرداختهاند.
روزنامه دنیای اقتصاد در گزارش اقتصادی امروز خود تحت عنوان «دوپینگ غول سبد خانوار» به بررسی سهم مسکن در هزینههای زندگی شهری اشاره کرده و نوشته است: «هزینه تامین مسکن در سبد هزینه خانوارهای شهری ایران، به یک چالش جدی تبدیل شده است. در سال ۱۴۰۲، متوسط سهم هزینه مسکن در سبد هزینه خانوارهای شهری به ۴۲.۴ درصد افزایش یافته، در حالی که در استان تهران این رقم به ۵۶ درصد رسیده است. این افزایش نسبت به سالهای گذشته (۳۸.۱ درصد در ۱۴۰۱)، رشد مداوم هزینه مسکن و دشواری تامین آن برای مردم را نشان میدهد.»
روزنامه اعتماد، شرق و سازندگی به ترتیب در گزارشهایی با عنوان «نوبلی برای اقتصاد نهادی»، «نوبل اقتصاد برای اندیشه نهادی» و «نوبل اقتصادی به اقتصاددانان ناآشنا رسید» به برندگان نوبل اقتصادی و مقاله آنها اشاره کردهاند.
«غولهای رشد در شرق و جنوب آسیا» عنوان گزارش روزنامه هممیهن بود. این گزارش بر اساس شاخص هاب رشد ۲۰۲۴، مدعی شده است که ۱۵ شهر در جهان به سمت افزایش ثروت و توسعه پیشتازی میکنند. در این گزارش آمده است: «براساس گزارش «شاخص هاب رشد ۲۰۲۴» که توسط شرکت املاک و مستغلات بریتانیایی ساویلز منتشر شده، از ۱۵ مرکز رشد برتر جهانی، ۱۴ مرکز در شرق و جنوب آسیا واقع هستند. شهر ریاض عربستان نیز به عنوان تنها شهر عربی در این فهرست شناخته شده است. این شهرها طبق شاخصهایی که به رشد ثروت، توسعه اقتصادی و پتانسیل تجاری پرداخته، پیشبینی میشود تا سال ۲۰۳۳ سرعت توسعه بالایی داشته باشند. با این حال، این شهرها برای رسیدن به تابآوری و پایداری، نیازمند بهبود در زمینههای زیستمحیطی، آموزشی و بازارهای مستغلات هستند.»
روزنامه وطن امروز در گزارش اقتصادی صفحه ۳، با عنوان «راهبرد تجارت امن» به بررسی اولویت سیاستهای تجاری ایران در منطقه و آسیا پرداخته و بیان دارد: «بر اساس تحلیلها، وضعیت تجارت در آسیا در سال ۲۰۲۴، به ویژه تحت تاثیر رکود اقتصادی و کاهش رشد اقتصادی در کشورهایی همچون چین و هند قرار خواهد گرفت. این وضعیت تاثیرات منفی بر فعالیتهای تجاری ایران دارد، زیرا تقاضا برای نفت و مواد معدنی کاهش یافته است. با این حال، ایران مصمم بوده که به تجارت در منطقه اولویت دهد و انتظار میرود که تزریق مالی ۲ میلیارد یوان چین به توسعه اقتصادی آسیا کمک کند، هرچند چالشهایی مانند تورم و نوسانات بازار باقی خواهند ماند.»
«حالا ونزوئلایی شدن تمجید است» عنوان گزارش اقتصادی روزنامه فرهیختگان بود. این روزنامه وضعیت تورمی ونزوئلا را بررسی کرده و نوشته است: «کشور ونزوئلا که سالها با ابرتورمهای وحشتناک شناخته میشد، اخیرا به کاهش نرخ تورم دست یافته و در سپتامبر ۲۰۲۳، نرخ تورم نقطه به نقطه آن به ۲۷.۷ درصد رسیده که کمتر از نرخ تورم ایران (۳۱.۲ درصد) است. یکی از گمانههای مطرح شده، این بوده که توافق اخیر با آمریکا در این موفقیت موثر بوده است. توافق ۶ ماهه با آمریکا که اجازه تعلیق تحریمهای نفتی ونزوئلا را میدهد، به همراهی دولت مادورو و امتیازدهی سیاسی وابسته است اما این توافق، تاثیر چندانی بر کاهش ابرتورم ونزوئلا نداشته و کاهش نرخ تورم پیش از این توافق برمیگردد.»
روزنامه جامجم در گزارش اقتصادی با عنوان «انرژی ارزان عامل عقبماندگی صنایع» به بررسی چالشهای صنایع ایران پرداخته و بیان میکند: «بر اساس آمار، مصرف برق در ایران ۶ برابر میانگین جهانی است و صنایع با فناوری قدیمی و بهرهوری پایین، عامل اصلی ناترازی برق کشور هستند؛ به ویژه صنایع فولاد و سیمان با مصرف بالا، هزینههای زیادی به اقتصاد تحمیل کردهاند. در سال گذشته، مصرف برق صنایع ۸.۵ درصد افزایش داشته و الگوی توسعه بر پایه انرژی ارزان دیگر قابل استمرار نیست.»
«خودروسازی دولتی در دره زیان!» عنوان گزارش اقتصادی روزنامه خراسان بود. این گزارش، صنعت خودروی کشور را آسیبشناسی کرده و بیان میکند: «تا پایان سال ۱۴۰۲، سه شرکت خودروساز بزرگ ایران (ایرانخودرو، سایپا و پارسخودرو)، مجموعا با زیان انباشتهای معادل ۲۴۵.۵۰۰ میلیارد تومان مواجه بودند. این زیان به افت کیفیت، افزایش قیمت تولید و قفل شدن منابع بانکی کشور منجر شده است. در سال گذشته، زیان این شرکتها به ۶۲ هزار میلیارد تومان رسید که ۲۲ درصد افزایش را نشان میدهد.»
روزنامه جوان نیز در گزارش اقتصادی امروز خود تحت عنوان «زمینخواری در قلب شهرکهای صنعتی!» نوشت: «بخش صنعت و تولید در ایران در دهه ۹۰ به دلیل تحریمها، کرونا و قطعی برق دچار رکود شد و در این شرایط، رانت و فساد در شهرکهای صنعتی افزایش یافت. زمینهای بلااستفاده در این شهرکها به نگرانی فعالان صنعتی تبدیل شده است، به عنوان مثال بیش از ۴۷ هزار هکتار زمین به سرمایهگذاران واگذار شده که تنها ۲۴ هزار هکتار از آن بهرهبرداری شده و ۲۳ هزار هکتار بلااستفاده مانده است. مشکلات زیرساختی مانند عدم تامین آب، برق و گاز مانع از فعالیت موثر واحدهای صنعتی شده است. برخی واحدها به دلیل زیرساختهای ناکافی و بدهیهای سنگین تعطیل شدهاند و فقط به خرید و فروش زمینهای بلااستفاده مشغولند.»