رئیسجمهور کشورمان در اجلاس کاپ ۲۹ شرکت نمیکند
به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ اجلاس مقابله با تغییر اقلیم یا همان کاپ 29 در باکو به عنوان یک رویداد مهم بینالمللی برگزار میشود، این اجلاس که نه تنها به مسائل محیط زیستی بلکه به چالشهای اقتصادی و سیاسی کشورهای مختلف نیز میپردازد.
نقش پر رنگ اسرائیل در اجلاس باکو
شواهد حاکی از آن است، که اسرائیل در اجلاس COP29 به دنبال پیشبرد اهداف اقتصادی و سیاسی خود است. تحلیلگران بر این باورند که اسرائیل از این اجلاس به عنوان فرصتی برای تقویت روابط با کشورهای دیگر و به دست آوردن حمایتهای بینالمللی بهرهبرداری میکند. بر همین اساس تصمیمات قدرتهای سلطهگر میتواند محدودیتهای جدیدی برای کشورهای تولیدکننده نفت و گاز به همراه داشته باشد. این محدودیتها به ویژه برای جمهوری اسلامی ایران و دیگر کشورهای نفتخیز میتواند تأثیرات منفی جدی بر اقتصاد آنها به همراه داشته باشد.
برخی از کارشناسان باور دارند که حفاظت از محیطزیست باید همزمان با تأمین منافع کشورهای تولیدکننده سوختهای فسیلی انجام شود. تحلیل راهکارهای ممکن برای توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در شرایط تحریم میتواند به ایران کمک کند تا به اهداف محیط زیستی خود دست یابد، بدون اینکه منافع اقتصادیاش تحتتأثیر قرار گیرد که این موضوع باید مورد تأکید دولت جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد.
رئیسجمهور در اجلاس باکو سفر نمیکند
بررسی خبرنگار اقتصاد معاصر نشان میدهد مسعود پزشکیان، رئیسجمهور کشورمان رئیس جمهور ایران پس از دعوت از نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به آذربایجان، سفر خود به اجلاس کاپ 29 در باکو را لغو کرده است.
در اینباره حسینعلی حاجیدلیگانی، نایبرئیس کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی به اقتصاد معاصر میگوید: در شأن رئیسجمهور مردمی ما این نیست که در اجلاسیهای قدم بگذارد که در آن نمایندگانی از رژیم صهیونیستی در آن حضور دارد. این رژیم به کشور ما تعرض کرده و هنوز هم انتقام این موضوع از آنها گرفته نشده است؛ لذا حضور رئیسجمهور در اجلاسیه مذکور را غیرمنطقی میدانم.
چرا شرایط ایران در اجلاس بینالمللی تغیر اقلیم متفاوت از دیگر کشورها است؟
شواهد نشان میدهد که اجلاس COP29 بهعنوان یک رویداد کلیدی در زمینه تغییرات اقلیمی، تأثیرات عمیقی بر ایران و منطقه خواهد داشت. بررسی دقیق موضوعات مطرح شده در این اجلاس میتواند به درک بهتر چالشها و فرصتهای پیشروی ایران کمک کند و به تحلیلگران و تصمیمگیرندگان در این زمینه راهکارهای مؤثری ارائه دهد. باتوجهبه شرایط فعلی، ایران باید بهصورت محدود در این اجلاس شرکت کند و منافع ملی خود را در اولویت قرار دهد.
متأسفانه تصمیمات بینالمللی تحت فشار قدرتهای زورگو در این اجلاس ممکن است به وضع محدودیتهای قانونی برای تولید و صادرات سوختهای فسیلی منجر شود. این محدودیتها میتواند به ویژه برای کشورهایی مانند ایران که به شدت به درآمدهای نفتی وابسته هستند، مشکلساز باشد.
تبعات این مسئله زمانی آشکار میشود که کشورمان به دلیل تحریمهای ظالمانه، امکان پرداخت هزینههای سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر را ندارد؛ چرا که برای تطابق با استانداردهای بینالمللی و کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی، ایران نیاز به سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر دارد. این سرمایهگذاریها ممکن است در کوتاهمدت هزینهبر باشد و فشار مالی بر روی اقتصاد کشور وارد کند؛ از طرفی دسترسی به فناوریهای جدید و بهروز در زمینه انرژیهای تجدیدپذیر میتواند چالشبرانگیز باشد، بهویژه در شرایط تحریمی که اقتصاد کشور را تحت فشار قرار داده است.