حاکمیت غیرتخصصی بر صنعت پتروشیمی؛ وزارت نفت به نقش رگولاتوری خود برگردد
عبدالحسین بیات، مدیرعامل سابق شرکت ملی پتروشیمی در گفتوگو با خبرنگار اقتصاد معاصر در پاسخ به سوالی مبنی بر توجه به تناژ محصولات به جای ارزش محصولات، اظهار داشت: دلیل این اتفاق به تنوع محصولات صنعت پتروشیمی برمیگردد. تولید محصولات پتروشیمی به مواد هیدروکربنی وابسته بوده که خوراکها هستند. از آنجا که قیمت نفت در سالهای اخیر تغییرات آنچنانی نداشته و پس از تغییر و نوسان قیمت نفت، تغییرات در محصولات پتروشیمی نیز رخ میدهد.
وی افزود: همچنین در گذشته، تقاضا جلوتر از عرضه بود اما در سالهای اخیر به دلیل توسعه صنعتی، فاصله تقاضا و عرضه کاهش یافته و این موضوع بر قیمتها تاثیر گذاشته است. بنابراین، واحدهای تحقیق و پژوهش باید به تغییر گریدها و تولید محصولات متنوعتر توجه کرده تا بتوانند ارزش بیشتری را حفظ کنند.
مدیرعامل سابق شرکت ملی پتروشیمی با اشاره به تمرکز صنعت پتروشیمی بر روی خوراک گازی گفت: در گذشته، زمینه توسعه صنعت پتروشیمی فراهم بود و تلاشها به تحقق اهداف چشمانداز ۲۰ ساله معطوف شده بود. وزارت نفت در آن زمان موافقت میکرد که برنامههای توسعه صنعت پتروشیمی را تامین کند اما اکنون با کمبود گاز مواجه هستیم و این پیشبینیها به خوبی صورت نگرفته است. اگر ما نگاه زنجیرهای داشتیم، میتوانستیم به توسعه و تکمیل زنجیره ارزش توجه بیشتری داشته و از بحرانهای فعلی جلوگیری کنیم.
بیات با اشاره به واگذاری شرکتهای پتروشیمی در دهه ۸۰ گفت: موضوع واگذاریها باید به صورت استراتژیک و کلان بررسی شود. زنجیره ارزش باید جزء سیاستهای کلان کشور بوده و هدایت آن بر عهده وزارت نفت و شرکت ملی صنایع پتروشیمی باشد. اگر واگذاریها به درستی انجام نمیشد، ممکن بود که صنعت پتروشیمی در بستر دولتی زمینگیر شود.
به گفته بیات، عملکرد صنعت پتروشیمی بعد از خصوصیسازی بهبود یافته و این نشان میدهد که خصوصیسازی در بسیاری از موارد موثر بوده است.
وی افزود: این واقعیت که وزارتخانهای غیرتخصصی بر صنعت پتروشیمی نظارت دارد، یک چالش بزرگ است. ما باید به دنبال این باشیم که وزارت نفت به عنوان یک نهاد تخصصی در این حوزه فعال باشد و نقش رگولاتوری و تنظیمگری خود را بازیابد. همچنین، باید به زنجیره ارزش توجه بیشتری شود تا بتوانیم از مزیتهای نسبی بهرهبرداری کنیم.
بیات با اشاره به پروژه خط لوله اتیلن غرب گفت: توسعه صنعت پتروشیمی نیازمند توجه به چند فاکتور اساسی است. یکی از این فاکتورها، دسترسی به منابع آب و خوراک است. خط لوله اتیلن غرب با هدف کاهش هزینهها و ایجاد اشتغال در مناطق کمتر توسعهیافته طراحی شده بود. با این حال باید توجه داشت که این پروژهها باید بر مبنای نیاز واقعی بازار و با توجه به مزیتهای نسبی مناطق انجام شوند.
وی اضافه کرد: باید به زنجیره ارزش توجه کنیم و با نگاهی فرایندی و زنجیرهای، مجوزها و فعالیتهای صنعت پتروشیمی را بازنگری کنیم. این کار به ما کمک میکند تا به تراز انرژی مثبت برسیم و توسعه صنعت پتروشیمی را به صورت پایدار ادامه دهیم.