پول ملی

معمولا کشورهایی که تورم بالا داشتند و توانستند تورم را مهار کنند، در آخرین مرحله بعد از اینکه در کاهش تورم موفق بودند، به سراغ حذف صفر رفته‌اند، در ایران با توجه به اینکه هنوز نتوانستیم تورم را کنترل کنیم، حذف صفر از پول ملی باید آخرین اولویت در این حوزه باشد.

از زمانی كه در قانون پولی و بانكی كشور (مصوبه سال ۱۳۵۱)، ارزش «ریال» کمی بیش از یک‌صدم گرم طلا (۰،۰۱۰۸۰۵۵ گرم طلا) تعیین شد، تاكنون به دليل تورم‌های مداوم در طول بيش از ۵ دهه، ارزش «ریال» به‌ طور پیوسته کاهش یافته است، تا جایی که اکنون در دی‌ماه ۱۴۰۳، هر یک گرم طلا بیش از پنجاه و دو میلیون ریال ارزش دارد.

استدلال طرح حذف صفر از پول ملی این بوده که طی ۱۰ سال نخست، سالانه حدود ۲۰ میلیارد تومان هزینه امحا و چاپ اسکناس افزایش خواهد یافت اما پس از یک دهه و با خارج شدن اسکناس‌های قدیمی به دلیل کاهش تقاضا و کاهش حجم اسکناس ناشی از تغییر واحد پول، هزینه امحا و چاپ اسکناس جدید به طور معناداری کاهش یابد. 

بر اساس طرح حذف صفر از پول ملی به دلیل کاهش مداوم ارزش پول ملی ، نرخ برابری واحد پول ملی با سایر ارزها از جمله دلار کاهش یافته و این نرخ و تعداد صفرهایی که پس از ممیز قرار می‌گیرد، در مبادلات بین‌المللی حیثیت پول ملی ما را خدشه‌دار کرده و باید با حذف صفرها، این حیثیت را به پول ملی بازگرداند. 

یک اقتصاددان با بیان این که حذف چهار صفر از پول ملی ممکن است انتظارات تورمی را تشدید کند گفت: در شرایطی که هنوز برنامه مشخصی برای مهار تورم نداریم مسلماً حذف چهار صفر از پول ملی بی‌فایده خواهد بود و مجدداً باید به همان نقطه اول بازگردیم.

با کاهش ارزش ریال در برابر دلار، دولت جدید به فکر حذف چهار صفر از پول ملی افتاده است. این اقدام که مشابه تصمیمات کشورهای دیگری مانند ترکیه است، می‌تواند تأثیرات روانی و عملی بر اقتصاد کشور داشته باشد. اما آیا حذف صفرها می‌تواند مشکلات بنیادی اقتصادی ایران، از جمله تورم بالا و بی‌ثباتی پولی، را حل کند؟

معاون رئیس جمهور در امور مجلس گفت: لایحه جدیدی در خصوص حذف ۴صفر از پول ملی به مجلس ارائه نشده است.

برای تقویت ارزش پول ملی باید هم‌زمان به هر دو بخش حقیقی و اسمی اقتصاد توجه داشت و نگاه خطی تنها به متغیر نرخ ارز راه به جایی نمی‌برد.