
نگرانیها از زوال بزرگترین اقتصاد اروپا؛ اقتصاد آلمان در آستانه نقطه بیبازگشت

به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر به نقل از بلومبرگ؛ اقتصاد آلمان، به عنوان بزرگترین اقتصاد اروپا، در مسیری نزولی قرار گرفته که بازگشت از آن دشوار به نظر میرسد. پس از پنج سال رکود، تولید ناخالص داخلی این کشور اکنون ۵ درصد کمتر از سطح پیشبینیشده بر اساس روند رشد پیش از همهگیری است. این وضعیت بحرانی، پیامدهای گستردهای برای آینده اقتصادی آلمان و اتحادیه اروپا خواهد داشت.
بر اساس برآوردهای Bloomberg Economics، عوامل ساختاری مانند پایان دسترسی به انرژی ارزان روسیه و تلاش خودروسازان برجستهای مانند فولکسواگن و مرسدسبنز برای رقابت با تولیدکنندگان چینی، موانعی جدی بر سر راه بهبود اقتصادی آلمان ایجاد کردهاند. این چالشها باعث شدهاند که هر خانوار آلمانی سالانه حدود ۲۵۰۰ یورو (۲۶۰۰ دلار) قدرت خرید کمتری داشته باشد.
تحلیلگران هشدار میدهند که روند کاهش رقابتپذیری ملی میتواند پیامدهای اجتماعی نیز به همراه داشته باشد. کاهش استانداردهای زندگی، تقاضا برای پاسخگویی از سوی سیاستمداران را افزایش میدهد و این فشار اجتماعی ممکن است به تنشهای داخلی و خروج استعدادهای خارجی مورد نیاز آلمان منجر شود. موج این بحران به سایر نقاط اروپا نیز سرایت خواهد کرد و میتواند انسجام اقتصادی منطقه را تحت تاثیر قرار دهد.
در این میان، احتمال برگزاری انتخابات زودهنگام به دلیل احتمال از دست دادن رای اعتماد از سوی صدراعظم، اولاف شولتز در روز دوشنبه، فرصتی برای تغییر مسیر اقتصاد فراهم میآورد. با این حال، تحلیلگران نگران هستند که پاسخهای سیاستی، فاقد جاهطلبی و نوآوری لازم برای مقابله با بحرانهای ساختاری باشد.
بررسیها نشان میدهد که طی سالهای اخیر، تصمیمهای ضعیف و تا حدودی بدشانسیهای غیرمنتظره، مدل اقتصادی آلمان را تضعیف کرده است؛ درست در زمانی که سایر کشورهای اروپایی بیش از هر زمان دیگری به نیروی صنعتی این کشور برای مقابله با چالشهای جهانی مانند رقابت با چین، جنگ روسیه و اوکراین و سیاستهای انزواطلبانه آمریکا نیاز دارند.
اکنون با افزایش نگرانیها از تداوم کاهش تولید، افت صادرات و کاهش تمایل شرکتهای بزرگ به سرمایهگذاری داخلی، فشار بر دولت برای ارائه راهحلهای قاطع و نوآورانه بیشتر شده است. کارشناسان اقتصادی معتقدند که آلمان برای جلوگیری از تبدیل این بحران به یک زوال بلندمدت، باید به سرعت سیاستهای صنعتی و انرژی خود را بازنگری کرده و به دنبال تقویت زیرساختهای رقابتی در بخشهای کلیدی اقتصاد باشد.