
تسریع توسعه هوش مصنوعی؛ پیامد ناگفته انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا

به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر به نقل از venturebeat؛ در حالی که انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا بر موضوعات سنتی مانند اقتصاد و مهاجرت متمرکز بود، تاثیر غیرمستقیم آن بر سیاست هوش مصنوعی ممکن بوده حتی عمیقتر و ماندگارتر باشد. بدون اینکه حتی یک پرسش در مناظرات یا یک وعده مهم انتخاباتی درباره هوش مصنوعی مطرح شود، رایدهندگان به طور غیرمستقیم کفه ترازو را به نفع کسانی سنگین کردند که به توسعه سریع هوش مصنوعی با حداقل محدودیتهای نظارتی باور دارد. پیامدهای این تصمیم قابل توجه بوده و نویددهنده عصر جدیدی از سیاستگذاری در حوزه هوش مصنوعی است که نوآوری را بر احتیاط مقدم میداند و نشاندهنده تغییری قاطع در بحث میان خطرات و مزایای بالقوه این فناوری تلقی میشود.
موضع طرفدار کسبوکار دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب بسیاری را به این نتیجه رسانده که دولت وی از توسعه و بازاریابی هوش مصنوعی و دیگر فناوریهای پیشرفته حمایت خواهد کرد. اگرچه پلتفرم حزب وی به طور خاص درباره هوش مصنوعی سخن نمیگوید اما بر رویکرد سیاستی مبتنی بر حذف مقررات هوش مصنوعی تاکید دارد؛ به ویژه با هدف قرار دادن آنچه آنها ایدههای افراطی چپگرایانه در دستورات اجرایی دولت قبلی میخوانند. در مقابل، این پلتفرم از توسعه هوش مصنوعی با هدف تقویت آزادی بیان و شکوفایی انسانی حمایت کرده و سیاستهایی را توصیه میکند که نوآوری در هوش مصنوعی را ممکن میسازند و در عین حال با اقداماتی که به عنوان مانعی برای پیشرفت فناوری تلقی میشوند، مخالفت میکند.
نشانههای اولیه و بحثی شدید درباره هوش مصنوعی
نشانههای اولیه، از جمله انتصابهای کلیدی دولت جدید، بر همین مسیر تاکید دارند اما موضوع بزرگتر، پایان بحث شدید درباره آینده هوش مصنوعی است. از زمان معرفی ChatGPT در نوامبر ۲۰۲۲، بحث شدیدی میان گروهی که خواهان تسریع در توسعه هوش مصنوعی هستند و گروهی که به دنبال کند کردن این روند هستند، در جریان بود.
در مارس ۲۰۲۳، گروهی از منتقدان خواستار توقف ششماهه توسعه پیشرفتهترین سیستمهای هوش مصنوعی شدند و در نامهای سرگشاده هشدار دادند که ابزارهای هوش مصنوعی خطرات عمیقی برای جامعه و بشریت ایجاد میکنند. این نامه که توسط موسسه Future of Life سازماندهی شده بود، پس از انتشار مدل زبانی بزرگ GPT-۴ توسط OpenAI، چند ماه پس از عرضه ChatGPT، نوشته شد.
این نامه در ابتدا توسط بیش از ۱۰۰۰ نفر از رهبران فناوری و محققان از جمله ایلان ماسک، استیو وزنیاک، همبنیانگذار اپل، اندرو یانگ، نامزد ریاست جمهوری ۲۰۲۰، لکسی فریدمن، پادکستر و پیشگامان هوش مصنوعی یوشوا بنجیو و استوارت راسل امضا شد. تعداد امضاکنندگان این نامه در نهایت به بیش از ۳۳ هزار نفر رسید و آنها به طور جمعی به عنوان «بدبینها» (doomers) شناخته شدند؛ اصطلاحی که نگرانی آنها از خطرات وجودی احتمالی هوش مصنوعی را توصیف میکند.
در این میان سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI این نامه را امضا نکرد. بیل گیتس و بسیاری دیگر نیز چنین نکردند. دلایل آنها برای امضا نکردن متفاوت بود. هرچند بسیاری از آنها نگرانیهایی درباره آسیبهای احتمالی هوش مصنوعی داشتند. این موضوع به گفتوگوهای گستردهای درباره احتمال نابودی ناشی از هوش مصنوعی، انجامید که اغلب به صورت معادلهای به نام p (doom) بیان میشد. با این حال، توسعه هوش مصنوعی ادامه یافت و متوقف نشد.
برخی افراد نگرانیها درباره هوش مصنوعی را رد کرده و به جای آن به مزایای بالقوه این فناوری اشاره کردهاند. افرادی مانند اندرو نگ، بنیانگذار Google Brain و پدرو دومینگو، استاد دانشگاه و نویسنده کتاب الگوریتم اصلی استدلال کردهاند که هوش مصنوعی بخشی از راهحل خواهد بود. نگ تاکید کرد که اگرچه خطرات وجودی وجود دارد اما چالشهایی مانند تغییرات آبوهوایی و بیماریهای همهگیر آینده را میتوان با کمک هوش مصنوعی حل کرد.
پیروزی تسریعکنندگان هوش مصنوعی در انتخابات
نتایج انتخابات ۲۰۲۴ میتواند به عنوان نقطه عطفی در نظر گرفته شود که دیدگاه تسریعکنندگان هوش مصنوعی را در موقعیت هدایت سیاست هوش مصنوعی ایالات متحده، برای سالهای آینده قرار میدهد. به عنوان مثال انتصاب دیوید ساکس، کارآفرین و سرمایهگذار فناوری به عنوان رئیس هوش مصنوعی نشاندهنده تغییر به سمت سیاستهایی بوده که به خودتنظیمی صنعت و نوآوری سریع اولویت میدهند.
ساکس که یکی از منتقدان اصلی مقررات هوش مصنوعی است، پیشتر اعلام کرده بود که تنها دارایی بینظیر آمریکا نوآوری پیشرفته در هوش مصنوعی است که با بازاری کاملا آزاد و بدون محدودیت در توسعه نرمافزار هدایت میشود و این دارایی اکنون پایان یافت. انتصاب وی سیگنالی بوده که دولت جدید به سمت سیاستهایی حرکت میکند که از رشد سریع صنعت هوش مصنوعی حمایت میکنند.
اگرچه اکثر مردم هنگام رای دادن به پیامدهای سیاستگذاری در حوزه هوش مصنوعی فکر نمیکردند اما نتیجه این انتخابات عملا نگرانیهای محتاطانه درباره خطرات هوش مصنوعی را به حاشیه رانده است. اکنون مسیر به سوی پیشرفت نوآوری باز شده و چگونگی مدیریت این دوره نه تنها پیشرفت فناوری، بلکه آینده جمعی ما را تعریف خواهد کرد.