
سرمایهگذاری روی خون فلسطینیها؛ تجارت ۵ کشور عربی با اسرائیل ۴۰۰میلیون دلار رشد کرد

به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ دادههای وزارت تجارت و صنعت مصر نشان میدهد که ۳۱۳ شرکت مصری طی ماههای گذشته محصولات خود را به بازار اسرائیل صادر کردهاند. این کالاهای صادراتی شامل مواد غذایی، تجهیزات پزشکی، پوشاک، منسوجات، مصالح ساختمانی، محصولات کشاورزی، کود، روغن مواد شوینده، صنایع مهندسی و الکترونیک و نوشابهها بوده است.
ماهیت کالاهای صادراتی از مصر به اسرائیل نشان میدهد که به طور کامل تمام نیازهای شهروندان اسرائیلی و رژیم صهیونیستی را برآورده کرده، در حالی که ساکنان نوار غزه از ۴۶۰ روز قبل تاکنون با رنج گرسنگی، تشنگی، بیماری، برهنگی، آوارگی و بیخانمانی، استقبال از مرگ با سینههای برهنه یا با بمباران و سرما مواجهند.
دادههای تجارت خارجی مصر با دادههای اداره مرکزی آمار اسرائیل در اوت گذشته، مطابقت دارد که نشان میدهد حجم مبادلات تجاری بین قاهره و تلآویو رشد قابل توجهی داشته و به ۲۴۶.۶ میلیون دلار در ششماهه اول سال ۲۰۲۴ رسیده که نرخ رشد ۵۳ درصدی را در مقایسه با دوره مشابه در سال ۲۰۲۳ نشان میدهد.
افزایش حجم مبادلات تجاری بین مصر و اسرائیل پس از عملیات طوفانالاقصی
بر اساس گزارش اداره مرکزی آمار اسرائیل، حجم مبادلات تجاری بین مصر و اسرائیل پس از عملیات طوفانالاقصی و آغاز جنگ غزه در اکتبر ۲۰۲۳، در مقایسه با قبل از آن، افزایش قابل توجهی داشته است. در شش ماهه سال ۲۰۲۴ نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۲۳، تقریبا ۵۳ درصد و در کل در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال ۲۰۲۲، حدود ۱۰ درصد افزایش یافته است.
موسسه صلح آبراهام با اشاره به این رشد واضح در حجم مبادلات تجاری مصر و اسرائیل، این ارقام را نشاندهنده پویایی روابط تجاری بین این دو در منطقه دانست و تاکید کرد: «تقویت همکاریهای اقتصادی منطقهای عامل کلیدی در دستیابی به ثبات و شکوفایی و صلح درازمدت در خاورمیانه است.»
این ارقام منعکسکننده اصرار طرف مصری بر حرکت رو به جلو در تقویت همکاری اقتصادی با رژیم اشغالگر است، صرف نظر از نسلکشی که اسرائیل علیه فلسطینیها به راه انداخته، زیرا رژیم السیسی منافع مادی را بالاتر از هر ملاحظات دیگر بشردوستانه، سیاسی، عربی و حتی دینی و اخلاقی میداند.
با وجود پویشهایهای تحریمی که از دولتهای عربی خواسته تا روابط اقتصادی خود را با اشغالگران متوقف کنند، زیرا این رژیم اشغالگر بیش از ۱۵۰ هزار نفر را در نوار غزه را به خاک و خون کشیده و دو میلیون نفر را آواره کرده و بیش از ۸۰ درصد زیرساختهای آنجا را ویران کرده اما دولت مصر نیز مانند دیگر دولتهای عربی در منطقه، گوش خود را به روی فریادهای کمکخواهی فلسطینیان گرفته و با گشادهرویی از تقویت مبادلات تجاری با اسرائیل استقبال میکند.
در ۲۹ اکتبر گذشته، سایمون هریس، نخست وزیر ایرلند از دولتهای اتحادیه اروپا خواسته تا در روابط تجاری خود با اسرائیل تجدید نظر کنند. اسپانیا، بلژیک، اسلوونی و سایر کشورهای اروپایی نیز همین درخواست را مطرح کردهاند، در حالی که بسیاری از کشورها هم روابط اقتصادی خود را با اسرائیل کم کردند.
این کشورها بر اساس قاعده اعمال فشار بر رژیم اشغالگر از طریق نشان دادن کارت تحریم اقتصادی عمل کردند تا بنیامین نتانیاهو را مجبور به تجدید نظر در جنگ غزه کنند.
کشورهای عربی سازشگر روی غربیها را سفید کردند
موضع برخی کشورهای اروپا در وهله اول بر اساس بعد انساندوستانه است، با وجود اینکه زیانها و پیامدهای احتمالی که ناشی از این تصمیم باشد، در حالی که کشورهای عربی سازشگر روی غربیها را هم سفید کردند، آنها (امارات-مصر-مراکش-اردن-بحرین) از طریق عادیسازی روابط، حجم تجارتشان با اسرائیل را در ده ماهه اول جنگ (اکتبر ۲۰۲۳ تا آگوست ۲۰۲۴) بالغ بر ۴ میلیارد دلار رساندند که در مقایسه با ۳.۶ میلیارد دلار که در مدت مشابه آن در سال ۲۰۲۲-۲۰۲۳ بوده، افزایش ۴۰۰ میلیون دلاری داشته است.
در مورد مصر، این موضوع حتی زشتتر است، زیرا وضعیت از مرز سرزنش فراتر رفته و به همدستی با رژیم اشغالگر رسید. مصر با اسرائیل توافقنامه صلح و مرزهای مشترک دارد، روابط اقتصادی رو به رشد و همچنین معاملاتی هم در زمینه همکاریهای اطلاعاتی و امنیتی و همچنین در زمینه گاز، نفت و انرژی دارد. این در حالی بوده که کانال محوری سوئز را هم در اختیار دارد اما از این کارتها استفاده نکرده است، در حالی که یکی از آنها در صورت استفاده میتوانست تا اوضاع در خصوص جنگ غزه را تغییر دهد.
نکته شرمآور در اینجا این است که مصر به همراه چهار رژیم دیگر عربی سازشگر (امارات-اردن-بحرین-مراکش) به اسرائیل غرامت دادند، به خاطر اینکه نیروهای مسلح یمن در دریای سرخ از حرکت کشتیها به سرزمینهای اشغالی جلوگیری کردند و مانع عبور کشتیها از تنگه بابالمندب و سپس کانال سوئز، برای رسیدن به اسرائیل شدند تا جایی که بنادر ایلات، اشدود و حیفا کاملا فلج شده و مجبور به اخراج کارگران خود شدند.
علاوه بر پل زمینی که امارات با عبور از عربستان و اردن برای حمایت از اسرائیلیها با محصولات و کالاهای مورد نیاز راهاندازی کرده، آن هم در حالی که بیش از دو میلیون فلسطینی در محاصره هستند؛ مصر بنادر خود را در دریای مدیترانه برای استقبال از کشتیهایی به سمت «اسرائیل» میروند و از آن خارج میشوند، گشود. بر اساس آنچه که توسط منابع فاش شده، نظارت بر حرکت کشتیها بین بنادر است.
تردد روزانه ۱۵کشتی بین مصر و سرزمینهای اشغالی
بر اساس دادههای موجود، روزانه دست کم ۱۵ کشتی بین بنادر مصر شامل ابوقیر، العریش، بور سعید، دمیاط، سوئز و بنادر اشدود و حیفا در سرزمینهای اشغالی تردد دارند. این کشتیها پرچم پاناما، لیبریا، اسپانیا، سنگاپور، دانمارک و سنت وینسنت و گرنادین را حمل میکردند.
کالاهای حمل شده توسط این کشتیها شامل فرآوردههای نفتی، کالاها و فرآوردههای غذایی و خدماتی و همچنین تجهیزات فوری پزشکی و امدادی متفاوت است، به علاوه برخی از آنها حامل سلاح و مواد مورد استفاده در صنایع نظامی هستند که ارتش اشغالگر از آنها در بمباران و کشتار فلسطینیها استفاده میکند.
ممکن است برخی استدلال کنند که دولت مصر به توافقات بینالمللی در مورد آزادی حملونقل دریایی متعهد است و نمیتواند مانع عبور این کشتیها شود اما چندین روش و ابزار وجود دارد که مصر میتوانست -در صورت وجود اراده سیاسی- مخالفت خود را اعلام کند. به ویژه در مورد کشتیهای حامل مواد و تسلیحات نظامی اما اینکه دولت مصر با اطمینان خاطر به کشتیهای عازم تسلیحات، اجازه رسیدن به اسرائیل را میدهد، مواضع این کشور در حمایت از فلسطین را زیر سوال میبرد.
کیمه الروبی، رهبر حزب الناصری مصر میگوید: «اقدامات حکومت السیسی در حمایت از رژیم اشغالگر و دست داشتن آن در تشدید محاصره علیه ملت مظلوم عزه به وضوح نقش این کشور بزرگ عربی در منطقه برای برعهده گرفتن رهبری امت عربی را از بین میبرد.
وی افزود: موضع رسمی مصر در همراه با دستورالعملهای رژیم اشغالگر نشان میدهد که حکومت این کشور با مردم خود چقدر فاصله دارد، زیرا مصر بعد از اردن، مقام دوم اعمال بیشترین تحریمهای مردمی علیه شرکتهای حامی رژیم صهیونیستی را دارد.»
تصور اینکه تقویت تبادلات تجاری با رژیم اشغالگر میتواند به تحکیم ارکان حکومت مصر و حفظ آن از تبعات احتمالی منجر شود، بسیار اشتباه است، زیرا سرمایهگذاری روی خون فلسطینیان و مشارکت در محاصره آنها و ایستادن در جبهه رژیم صهیونیستی به زیان حقوق ملت فلسطین، رژیم السیسی را دیر یا زود گرفتار تبعات آن خواهد کرد.