
خروج غولهای شیمیایی از اروپا/ پتروشیمی دنیا در معرض بحران انرژی و رقابت جهانی

به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر به نقل از فایننشال تایمز؛ شرکتهای شیمیایی در اروپا در حال فروش بخشی از داراییهای خود هستند. این تصمیم در پی افزایش هزینههای انرژی و شدت گرفتن رقابت با واحدهای تولیدی مدرنتری در آسیا و خاورمیانه اتخاذ شده است؛ موضوعی که شرکتها را به بازنگری در فعالیتهای خود در این منطقه واداشته است.
براساس گزارش منابع آگاه، شرکت سعودی سابک (Sabic) در حال همکاری با بانکداران سرمایهگذاری برای بررسی گزینههایی از جمله واگذاری داراییهای پتروشیمی خود در اروپاست. همچنین شرکتهایی مانند داو، لیوندلبازل، شل و بیپی نیز در حال ارزیابی و بررسی موقعیت داراییهای خود در قاره اروپا هستند.
افزایش بهای انرژی پس از جنگ اوکراین، در کنار گسترش ظرفیتهای تولیدی در کشورهای دیگر، فشار بیسابقهای را بر صنعت شیمیایی اروپا وارد کرده است. این صنعت که نزدیک به ۵ تا ۷ درصد از درآمد بخش تولید قاره را به خود اختصاص میدهد، بیش از ۱.۲ میلیون شاغل دارد.
سباستین بری، رئیس تحقیقات حوزه شیمی در بانک برنبرگ گفته است: «در کشورهایی مانند چین و حوزه خلیج فارس، ظرفیت تولید در حال افزایش است. به همین دلیل، برخی مدیران به این نتیجه رسیدهاند که داراییهای قدیمی خود در اروپا دیگر توان رقابت ندارند.»
وی تاکید کرد: «افزایش هزینه انرژی، عامل اصلی این تصمیمگیریها بوده است.»
شورای صنایع شیمیایی اروپا در ابتدای سال اعلام کرد که طی دو سال گذشته بیش از ۱۱ میلیون تن ظرفیت تولید در این صنعت تعطیل شده یا در آستانه تعطیلی است؛ این اتفاق ۲۱ مجتمع بزرگ را تحت تاثیر قرار داده است.
این شورا همچنین هشدار داد که با وجود قیمت گاز چهار تا پنج برابر بیشتر از آمریکا، مزیت رقابتی این صنعت به شدت تضعیف شده و خواستار اقدام فوری اتحادیه اروپا برای حمایت از این بخش شد. سابک که توسط دولت عربستان تاسیس شده و عمده سهام آن در اختیار شرکت نفتی آرامکوی سعودی است، با بانکهای لازارد و گلدمن ساکس برای بررسی این واگذاری همکاری میکند.
به گفته منابع آگاه، مجموعه داراییهای پتروشیمی سابک در اروپا سالانه حدود ۳ میلیارد دلار درآمد و نزدیک به ۲۵۰ میلیون دلار سود عملیاتی (EBITDA) ایجاد میکند. با این حال، تصمیم نهایی درباره فروش این داراییها هنوز گرفته نشده است.
این شرکت و همچنین بانکهای همکارش، از اظهار نظر رسمی خودداری کردهاند. شرکت داو در پاییز گذشته اعلام کرد که بخشی از داراییهای خود در اروپا را مورد بازنگری راهبردی قرار میدهد. این اقدام در پی تصمیم مشابه شرکت لیوندلبازل در بهار سال گذشته انجام شد که آن نیز بررسی داراییهای اروپایی خود را آغاز کرده بود.
جیم فیتلرینگ، مدیرعامل داو در گزارش مالی سهماهه سوم این شرکت تصریح کرد: «مقررات سختگیرانه در اروپا، چالشهای زیادی را برای صنایع مختلف و زنجیرههای تامین ایجاد کرده است. به همین دلیل، بازنگری در برخی داراییها به ویژه در بخش پلییورتانها را آغاز کردهایم.»
از سوی دیگر، سِر جیم راتکلیف، میلیاردر بریتانیایی و مالک شرکت اینئوس بارها هشدار داده که صنعت شیمیایی بریتانیا به دلیل افزایش بهای انرژی و مالیاتهای کربنی در مسیر نابودی قرار دارد.
وی در ابتدای سال جاری گفته بود: «ما شاهد خاموش شدن تدریجی یکی از صنایع کلیدی کشورمان هستیم.»
وی اخیرا خواستار بازنگری دولت در سیاستهای مالیاتی شده است.
شرکت اینئوس نیز در ماه مارس، بخش کامپوزیت خود را که تولیدکننده رزین و پوششهای پلاستیکی است، به مبلغ ۱.۷ میلیارد یورو به شرکت KPS Capital Partners واگذار کرد. این مجموعه دارای ۱۷ سایت تولیدی در اروپا، آمریکا، آسیا و خاورمیانه بود. در همین راستا و به منظور دسترسی به منابع گاز ارزانتر و باثباتتر، اینئوس هفته گذشته اعلام کرد که با شرکت کوسترو قراردادی هشتساله برای واردات گاز از ایالات متحده امضا کرده است.
آلسدیر نیسبت، مدیرعامل شرکت مشاورهای ناتریوم کپیتال، در اینباره گفت: «امروز بسیاری از شرکتها به وضعیت موجود نگاه میکنند و میگویند برخی از کارخانههای ما در اروپا یا ناکارآمدند یا جدا افتادهاند. به همین دلیل به دنبال راهحل برای آنها هستند. اکنون بازتعریفی از مفهوم رقابتپذیری در حال شکلگیری است.»