
توافق لیبی با آمریکا چگونه بود؟
به گزارش اقتصاد معاصر؛ توافقات لیبی با آمریکا در طول تاریخ روابط پر فراز و نشیبی داشته اند. در ادامه به چگونگی توافق لیبی با آمریکا همراه با جزییات می پردازیم.
معمر قذافی رهبر لیبی پس از سالها مناقشه هستهای و نظامی، با کنار گذاشتن برنامه هستهای و توسعه تسلیحاتی خود اعلام کرد که راه توسعه روابط با غرب را در پیش میگیرد. دولت او اما در سال 2011 یعنی یک سال پس از توقف کامل برنامه هستهای و کاهش برد موشکهایش در پی شورش داخلی با حمایت خارجیها و حمله نظامی پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به رهبری آمریکا سرنگون شد.
توافق لیبی با آمریکا
توافق لیبی با آمریکا در طول به طور کلی به سه دوره اصلی تقسیم میشوند:
۱. دوره دشمنی (دهه ۱۹۷۰ تا اوایل ۲۰۰۰)
در دوران حکومت معمر قذافی، لیبی به دلیل حمایت از گروههای تروریستی و حملات تروریستی (مانند بمب گذاری لاکربی در سال ۱۹۸۸) تحت تحریمهای شدید آمریکا و سازمان ملل قرار گرفت. روابط دیپلماتیک قطع شد و آمریکا لیبی را در فهرست کشورهای حامی تروریسم قرار داد.
۲. دوره توافق و بهبود روابط (اوایل دهه ۲۰۰۰)
در سال ۲۰۰۳، قذافی تصمیم گرفت برنامه تسلیحات کشتار جمعی لیبی را کنار بگذارد و اجازه بازرسیهای بین المللی را بدهد. این اقدام باعث شد:
تحریمهای آمریکا و سازمان ملل به تدریج برداشته شود.
روابط دیپلماتیک بین دو کشور در سال ۲۰۰۶ از سر گرفته شود.
شرکتهای آمریکایی دوباره به بازار نفت لیبی بازگردند.
این دوره یک نقطه عطف در روابط لیبی و آمریکا بود و به عنوان یک مدل دیپلماتیک برای تعامل با کشورهای دارای برنامههای تسلیحاتی در نظر گرفته شد.
۳. پس از انقلاب ۲۰۱۱ و سرنگونی قذافی
آمریکا از طریق ناتو به مداخله نظامی در لیبی کمک کرد تا حکومت قذافی سرنگون شود. پس از آن:
روابط پیچیده تر شد، زیرا لیبی وارد دوران بی ثباتی سیاسی و جنگ داخلی شد.
در سال ۲۰۱۲، حمله به کنسولگری آمریکا در بن غازی باعث کشته شدن سفیر آمریکا شد و روابط دوباره تحت الشعاع قرار گرفت.
در حال حاضر، آمریکا از تلاشهای سازمان ملل برای صلح و تشکیل دولت واحد در لیبی حمایت میکند، اما روابط همچنان با چالشهای امنیتی و سیاسی روبه روست.
مهمترین دوره توافق لیبی با آمریکا
مهمترین و تاریخی ترین توافق رسمی بین لیبی و آمریکا، توافقی بود که در سال ۲۰۰۳ بین لیبی و آمریکا (و همچنین بریتانیا) صورت گرفت. این توافق نقطه عطفی در روابط بین دو کشور بود.
در ادامه، به مهمترین بندها و ابعاد توافق لیبی و آمریکا در سال ۲۰۰۳ می پردازم:
زمینه توافق لیبی و آمریکا در 2003
پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، آمریکا تمرکز زیادی روی جلوگیری از گسترش تسلیحات کشتار جمعی داشت. لیبی که تحت فشار تحریمهای سنگین بینالمللی بود، تصمیم گرفت برای رهایی از انزوا، وارد مذاکره با غرب شود.
مفاد اصلی توافق لیبی با آمریکا در ۲۰۰۳
۱. کنار گذاشتن برنامه تسلیحات کشتار جمعی:
لیبی پذیرفت برنامه هستهای، شیمیایی و بیولوژیکی خود را به طور کامل کنار بگذارد و اجازه بازرسی بینالمللی بدهد.
۲. بازگشت بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA):
لیبی با بازرسی کامل از تأسیسات نظامی و هستهای خود موافقت کرد.
۳. پرداخت غرامت به خانوادههای قربانیان حمله لاکربی (۱۹۸۸):
لیبی غرامت سنگینی (۲.۷ میلیارد دلار) به خانوادههای قربانیان پرواز پان آمریکن پرداخت کرد.
۴. همکاری ضدتروریسم با غرب:
لیبی متعهد شد که دیگر از گروههای تروریستی حمایت نکند و با آمریکا و اروپا در مبارزه با تروریسم همکاری کند.
نتایج توافق لیبی با آمریکا در 2003:
آمریکا لیبی را از فهرست کشورهای حامی تروریسم خارج کرد.
تحریمهای سازمان ملل و آمریکا به مرور لغو شد.
شرکتهای آمریکایی و اروپایی وارد بازار نفت و گاز لیبی شدند.
روابط دیپلماتیک رسمی بین دو کشور از سال ۲۰۰۶ از سر گرفته شد.
اهمیت تاریخی توافق 2003 لیبی و امریکا:
توافق لیبی با آمریکا (و غرب) در سال ۲۰۰۳، به عنوان یک مدل موفق دیپلماتیک برای حل بحرانهای تسلیحاتی و رفع تنش بین المللی مطرح شد.
حتماً، در ادامه جزئیات بیشتری از توافق لیبی با آمریکا در سال ۲۰۰۳ رو برات میارم، از جمله روند مذاکرات، عوامل پشت پرده، واکنشها، و پیامدهای داخلی و بینالمللی:
پیش زمینه تاریخی و انگیزههای لیبی:
چرا لیبی تصمیم به توافق گرفت؟
۱. فشار تحریمها:
از دهه ۸۰ میلادی، لیبی به دلیل حمایت از تروریسم (مثل ماجرای لاکربی) تحت شدیدترین تحریمهای اقتصادی، سیاسی و نظامی آمریکا و سازمان ملل بود.
۲. انزوای بین المللی:
قذافی به تدریج به این نتیجه رسید که برای بقای رژیمش باید از انزوا خارج شود و با غرب کنار بیاید.
۳. الگو گرفتن از سرنوشت عراق:
حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ (سرنگونی صدام حسین) زنگ خطر جدی برای رژیم قذافی بود. او میخواست از سرنوشت مشابه جلوگیری کند.
روند مذاکرات لیبی و آمریکا در 2003:
مذاکرات چگونه شکل گرفت؟
مذاکرات محرمانه بین لیبی، آمریکا و بریتانیا از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ در جریان بود.
گفتوگوها از طریق واسطه هایی، چون افبیآی، MI۶ (سرویس اطلاعات بریتانیا)، و دیپلماتهای رسمی در کشورهای ثالث مثل سوئیس، عمان و مراکش انجام شد.
لیبی ابتدا اسناد مربوط به برنامههای تسلیحاتیاش را ارائه داد و سپس بازرسان بین المللی را پذیرفت.
محتوای دقیقتر توافق 2003:
برنامههای کنار گذاشته شده:
۱. برنامه هسته ای:
سانتریفیوژها، قطعات غنیسازی اورانیوم و نقشههای مربوطه تحویل داده شد.
فناوریهای خریداریشده از شبکه قاچاق عبدالقدیر خان (پاکستان) افشا و کنار گذاشته شد.
۲. برنامه شیمیایی:
لیبی اعلام کرد که دارای ذخایر گاز خردل (Mustard Gas) است و آن را نابود خواهد کرد.
۳. موشکهای بالستیک:
لیبی متعهد شد برد موشکهایش را کمتر از ۳۰۰ کیلومتر نگه دارد (طبق مقررات MTCR).
واکنشهای بین المللی به توافق لیبی و امریکا در 2003:
آمریکا و بریتانیا: این توافق را "پیروزی دیپلماسی" نامیدند.
سازمان ملل: تحریمها را در سال ۲۰۰۳ لغو کرد.
شرکتهای نفتی غربی: به سرعت به لیبی برگشتند (مثل ExxonMobil و BP).
مخالفان داخلی قذافی: آن را عقب نشینی و معامله برای بقای قدرتش دانستند.
پیامدهای داخلی برای لیبی:
قذافی برای مدتی در جهان غرب وجهه مثبت پیدا کرد.
به سازمانهای منطقهای و بین المللی برگشت.
حتی در آمریکا، سفارت لیبی در واشنگتن بازگشایی شد.
اما بسیاری از مردم لیبی معتقد بودند این توافق به نفع مردم نبود، بلکه فقط رژیم قذافی را تقویت کرد.
توافق لیبی و آمریکا و اتفاقات سال 2011
آغاز اعتراضهای گسترده داخلی پس از موج تظاهراتها در کشورهای خاورمیانه موسوم به بهار عربی
فوریه
کشیده شدن اعتراضها به شهر بنغازی؛ معترضان خواستار اصلاحات سیاسی و آزادیهای مدنی هستند.
مارس
درگیریها به سرعت به دیگر شهرها، از جمله طرابلس پایتخت، گسترش مییابد.
شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه 1973را تصویب میکند و به ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی و استفاده از نیروی نظامی برای حفاظت از غیرنظامیان مجوز میدهد.
آغاز حملات هوایی ناتو با عنوان (طلوع ادیسه) به مواضع نیروهای قذافی با حضور نیروهای انگلیسی که قرار بود حافظ دولت قذافی باشند
اوت
شورشیان به طرابلس حمله میکنند و به تدریج کنترل شهر را به دست میگیرند.
اکتبر
معمر قذافی در خلال درگیریها در سیرت (زادگاهش) کشته میشود. این حادثه به طور رسمی پایان رژیم او را اعلام میکند.
دسامبر
تشکیل شورای ملی انتقالی لیبی به عنوان دولت موقت
اعتماد نابجای قذافی به غرب
ایلیا تسوکانوف تحلیلگر روابط بینالملل روسیه
9 ماه پس از حمله آمریکا به عراق در دسامبر سال 2003 معمر قذافی اعلام کرد که لیبی برنامههای تسلیحاتی خود را کنار میگذارد و اجازه ورود بازرسان آمریکایی، انگلیسی و سایر بازرسان خارجی را به کشورش میدهد تا تسلیحات شیمیایی و برنامه هستهای این کشور را برچینند. قذافی میخواست با این اقدام واشنگتن و متحدانش را آرام کرده و غرب را قانع کند که طرابلس تهدیدی برای آنان نیست. قذافی با این کار موشکهای بالستیک خود را با بردی که میتوانستند بخشهای زیادی از اروپا جنوبی و بالکان را هدف قرار دهند کنار گذاشت. لیبی در نهایت با قیام مسلحانه حمایتشده از سوی خارجیها، مداخله ناتو و در نهایت تجزیه به کشوری چندپاره تبدیل شد.
نامه قذافی به نخست وزیر وقت ایتالیا 5 روز پیش از مرگش
سیلویو عزیزم، من از برخورد شما به عنوان دوستی که با او توافقنامه همکاری در راستای منافع مردم دو کشور امضا کردهام، متعجب شدم. از شما انتظار داشتم دستکم به آنچه در لیبی میگذرد توجه داشته باشی و پیش از اعلام حمایت از این جنگ برای میانجیگری تلاش کنی... فکر میکنم که شما هنوز این فرصت را داری که به عقب برگردی و منافع مردم دو کشور را مدنظر قرار دهی. بمباران لیبی را که منجر به کشته شدن برادران لیبیایی و کودکان ما میشود، متوقف کنید. با دوستان و متحدان خود صحبت کن تا تهاجم به کشور من را متوقف کنند. امیدوارم که خدا به راه عدالت هدایتت کند.»
منبع: روزنامه پاریس مچ
پایان داستان
در سال ۲۰۱۱، با آغاز انقلاب لیبی و دخالت ناتو، قذافی سرنگون شد. برخی کارشناسان معتقدند که قذافی با کنار گذاشتن برنامههای بازدارنده (مثل تسلیحات شیمیایی)، خودش را در برابر مداخله نظامی آسیب پذیر کرد.