حفظ ۲۲ چاه آب باقی‌مانده غزه با ژنراتور پشتیبان/ همه نانوایی‌ها بسته شد

به گزارش خبرنگار بین‌الملل اقتصاد معاصر از دوم مارس گذشته تاکنون، محاصره کامل نوار غزه توسط رژیم اشغالگر اسرائیل و بسته‌شدن همه گذرگاه‌ها، شرایط انسانی در این منطقه را به مرحله‌ای بحرانی و تراژیک رسانده است.

 تخریب زیرساخت‌های حیاتی شهری، قطع آب، تخریب چاه‌ها، انباشت زباله‌ها، شیوع بیماری‌ها و گرسنگی گسترده تنها بخشی از پیامدهای این وضعیت فاجعه‌بار است، برای بررسی دقیق‌تر شرایط موجود اقتصاد معاصر گفت‌وگویی با عاصم النبیه، سخنگوی شهرداری غزه انجام داده است که در ادامه می‌خوانید: 

وضعیت فعلی تأمین آب در شهر غزه چطور است؟

پس از بسته شدن خط لوله آب «مکوروت» که از سرزمین‌های اشغالی به شهر غزه می‌آمد و حدود ۷۰ درصد از نیازهای آبی شهر را تأمین می‌کرد، ما دچار یک بحران واقعی تشنگی شده‌ایم. بیش از ۷۵ درصد چاه‌های مرکزی شهر غزه، ۱۰۰ هزار متر از شبکه‌های آبرسانی و ۱۷۵ هزار متر از شبکه‌های فاضلاب در جریان حملات اسرائیل کاملاً تخریب شده‌اند. 

تأسیسات پمپاژ و تصفیه‌خانه‌ها هم آسیب دیده‌اند؟ 

همه ایستگاه‌های پمپاژ و تصفیه‌خانه‌های فاضلاب آسیب جزئی یا کلی دیده‌اند. اسرائیل در طول جنگ ۶۴ حلقه از ۸۶ حلقه چاه آب موجود را تخریب کرده است. در حال حاضر، ما در شهرداری تنها ۲۲ حلقه چاه باقی‌مانده را با استفاده از انرژی خورشیدی و ژنراتورهای پشتیبان به کار گرفته‌ایم، اما این میزان به هیچ‌وجه پاسخگوی نیازهای شهروندان نیست. 

وضعیت کلی شهر از لحاظ تخریب زیرساخت و بازسازی احتمالی آنها چگونه است؟ 

این تخریب‌ها محدود به آب نیست. زیان‌های گسترده‌ای به زیرساخت‌های آموزشی، فرهنگی، بوستان‌ها و خدمات شهری وارد شده است. بیش از ۸۵ درصد از تجهیزات و ماشین‌آلات شهرداری‌های نوار غزه یا توسط ارتش اسرائیل نابود شده‌اند یا به دلیل نبود قطعه و سوخت از کار افتاده‌اند. این یعنی توان ما برای ارائه خدمات شهری بسیار کاهش یافته است. 

در حال حاضر در شهرداری در این شرایط بحرانی اولویت‌های کاری چیست؟ 

ما چهار اولویت اساسی را برای خدمات‌رسانی در نظر گرفته‌ایم که شامل «تأمین آب آشامیدنی و آب شست‌وشو برای مردم»، «جمع‌آوری زباله‌ها»، «ترمیم شبکه‌های فاضلاب» و «بازگشایی راه‌های بسته‌شده بر اثر بمباران‌ها» است.

اما حجم ویرانی‌ها چنان سنگین و امکانات ما چنان محدود است که اجرای این اولویت‌ها با چالش‌های جدی روبه‌روست. 

از لحاظ زیست‌محیطی امروز چه بحرانی شهر را تهدید می‌کند؟ 

شهر غزه در حال تجربه یک فاجعه تمام‌عیار زیست‌محیطی است. بیش از ۱۷۰ هزار تُن زباله و آوار در شهر انباشته شده است. تخریب گسترده شبکه‌های فاضلاب باعث شده آب‌های آلوده و فاضلاب در مناطق مختلف جمع شود. برکه «شیخ دوار» که برای جمع‌آوری آب باران ساخته شده بود، اکنون با فاضلاب مخلوط شده و باعث بروز بحران شدید بهداشتی و آلودگی سفره‌های زیرزمینی آب شده است.

متأسفانه موج جدید مهاجرت از استان‌های شمالی غزه به شهر، پس از ادامه حملات اسرائیل، اوضاع را بسیار بدتر کرده است. هزاران آواره به منطقه‌ای در الیرموک که محل انباشت زباله‌ها بوده پناه برده‌اند و در آنجا چادر زده‌اند. شرایط بهداشتی بسیار نامناسب است و بیماری‌های پوستی، گوارشی و عفونت‌ها به‌ویژه در میان کودکان در حال شیوع است. 

شهرداری از نهادهای بین‌المللی کمکی دریافت کرده است؟ 

از همان روزهای آغازین تجاوز اسرائیل، ما طرح اضطراری خدمات‌رسانی را آماده کردیم. این طرح را با نهادهای بین‌المللی مطرح کردیم و چندین بار فهرست نیازهای فوری خود اعم از ماشین‌آلات، تجهیزات، سوخت و... را به آنها ارسال کردیم. حتی برنامه‌ای برای بازسازی شهر نیز ارائه دادیم، اما متأسفانه هیچ حمایتی صورت نگرفته است. کمک‌هایی که به دست ما رسیده بسیار ناچیز و ناکافی است. 

در خصوص تغذیه و دسترسی مردم به غذا چه وضعیتی وجود دارد؟ 

در حال حاضر بیشتر مردم حتی به یک وعده غذایی در روز دسترسی ندارند. گذرگاه‌ها به‌طور کامل بسته شده‌اند و ذخایر مواد غذایی نهادهای بشر‌دوستانه و دولت محلی کاملاً تمام شده است. مردم تنها با آنچه در خانه‌هایشان باقی‌مانده زنده‌اند.

همه نانوایی‌های نوار غزه به مدت یک هفته است که تعطیل شده‌اند. دلیلش هم این است که برنامه جهانی غذا دیگر نمی‌تواند آرد نانوایی‌ها را تأمین کند، چون با بسته‌شدن گذرگاه‌ها هیچ محموله آرد یا سوخت وارد غزه نشده است.

پس با این شرایط وضعیت سوء تغذیه در میان کودکان غزه وخیم است.

بله متاسفانه (با گریه)؛ در ۱۷ ماه گذشته دست‌کم ۵۴ کودک بر اثر سوء تغذیه جان خود را از دست داده‌اند. در حال حاضر ۶۰ هزار کودک در معرض خطر سوء تغذیه شدید و مرگ قرار دارند. بسته بودن گذرگاه‌ها باعث شده دارو و کمک‌های درمانی به شهر نرسد و واکسیناسیون‌هایی مانند فلج اطفال نیز متوقف شود. این موضوع به‌ویژه کودکان را به‌شدت تهدید می‌کند. 

چند درصد از مساحت شهر غزه به آب شهری دسترسی دارند؟

پیش از اینکه خط لوله مکوروت بسته شود، تنها ۴۰ درصد از مساحت شهر غزه به آب شهری دسترسی داشت، آن هم به مقدار بسیار کم. اکنون حتی نمی‌توانیم بگوییم که روزانه چقدر آب در دسترس مردم است. بسیاری از شهروندان ناچارند کیلومترها پیاده بروند تا از مراکز موقت آب بیاورند و آن را تا محل اسکان خود حمل کنند. 

اگر وضعیت به همین شکل ادامه یابد، چه پیش‌بینی‌ای دارید؟ 

تداوم این وضعیت به معنای عمیق‌تر شدن بحران انسانی است. غزه در حال حاضر در مرز یک فاجعه بزرگ قرار دارد. اگر جهان اقدامی فوری نکند، آنچه رخ خواهد داد نه فقط یک بحران انسانی، بلکه یک تراژدی تاریخی است.